Περιοχή Μ

Nocturne
Η Πολωνέζα με αναγκάζει
να αρπάξω από το χρόνο
ό,τι του έχει απομείνει
για μένα
και ο Σοπέν που στερεώθηκε απόψε
στη βραδιά μου
μελαγχολικά αλλά και γενναία
με συντροφεύει
γιατί μόνος
φοβάμαι να αναμετρηθώ ξανά μαζί σου...
μόνος του πριν
τώρα μαζί με τον τρελό Ούγγρο
τον Φραντζ Λιστ
με εκτελούν από τα πλήκτρα ενός πιάνου
που λες και επιπλέει στη πιο όμορφη θάλασσα
και πιο καταραμένη
να είμαι ενάντια στο Πρώτο
δεν πάει να πει πως έχω συμμαχήσει
με το Ύστερο...
κι ύστερα
για να με αποτελειώσουν
Nocturne...
σε κάθε ηχοδιάστημα
σε κάθε αρμό της ψυχής μου
σε κάθε αρμονική του βλέμματός μου
ο πλεονασμός αν δεν μπορεί να με διασώσει
το υπερτροφικό εγώ μου
είναι γιατί άγγιξε η Νύχτα το είναι μου
και είχε τη μορφή σου
θα παραιτηθώ οριστικά
από την φιλόδοξη περπατησιά της λησμοσύνης
θέλω να αισθάνομαι την ένταση της προσμονής
ακόμη και στη νωχελική ανάσα
του κάθε λεπτού που πεθαίνει
όχι,
με τη συνενοχή μου
δε θα ξεχαστείς...
Σάββατο, στο λυκόφως του 2008