Το Ρόδο και ο Σταυρός
Από τον λέβητα των κοχλαζόντων θρήνων μου,
Οπου γλύκα κι αρμύρα και πίκρα έχω ρίξει˙
Οπου σαγηνευμένη μελωδία από τη γλώσσα μου μαζεύτηκε
Και όπου παράξενα φυλάκισα αρχιπέλαγα
Διαττόντων άστρων˙ όπου ορμητικό πάθος κυλά
Ως περίεργο κονίαμα˙ όπου ανάμεσα
Στο λαμπρό μωσαϊκό κινήθηκε ο άψαλτος ήχος
Της τέλειας αγάπης: εκείθε φύτρωσε το Μυστικό Ρόδο.
Τα μύρια πέταλά του θεϊκού φωτός˙
Τα φύλλα του από το πιο λαμπρό σμαράγδι˙
Η καρδιά του από ρουμπινένια φλόγα. Στη θέα του
Υψωσα την καρδιά μου στον Θεό και φώναξα:
Πώς να μαδήσω τούτο τ' όνειρο της επιθυμίας μου;
Και ιδού! Σχηματίστηκε μόνος του ο Σταυρός της Φωτιάς!
Aleister Crowley
Ο μάγος ως ποιητής
μτφρ.: Μαρία Κατσοπούλου