Amador (2010)
Η
πένθιμη τρυφερότητα της νωχέλειας… μαζί με την σουρεαλιστική συνύπαρξη του λίγο πριν με το λίγο μετά το πέρασμα στο επέκεινα… η γλυκύτητα της αναμονής ενός νέου
ανθρώπου που θα πάρει τη θέση εκείνου που έφυγε… ο άγνωστος δεν είναι πια
ακατανόητος, είναι ο δικός μου φίλος, αυτός που άγγιξε τα σωθικά μου και
ευλόγησε το μέλλον…
Γραφή
πάνω στο παράλογο… το μεγάλο μυστήριο του Τέλους μέσα στη διαχείριση των
ενθαδικών κοινότοπων αδιεξόδων… η πρώτη δόση για το ψυγείο, χρήματα και ιδρώτας
αγωνίας… ταυτόχρονα η αφήγηση ενός ροϊκού πηγαινέλα στο πουθενά… σε ένα τέτοιο
θερμοκήπιο ως και το παράλογο αποδυναμώνεται… γίνεται ψωμί και νερό, γίνεται
εισιτήριο λεωφορείου, γίνεται το καθημέριο προσδόκιμο ζωής…
Μου
εμπιστεύτηκαν να φροντίζω τον ετοιμοθάνατο… δεν γνώριζαν πως στην ουσία,
εκείνος ήταν που θα φρόντιζε εμένα…
http://cine-nimertis.webnode.gr/amador/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου