το θαυμαστό αλχημικό εργαστήρι του Είναι…

Ο άνθρωπος δοκιμάζεται. Και δοκιμάζεται συνεχώς.

Είναι αυτό μια σαδιστική εκδήλωση της Ειμαρμένης ή της Μοίρας ή της Τύχης ή του Θεού; Ή απλά είναι μια διαρκής ανατροφοδότηση του ανθρώπου με την αυξημένη επίγνωση της περπατησιάς του πάνω στον πλανήτη; Μια συστηματική και διαρκής ανανέωση των συντεταγμένων και των οριζουσών του βίου;

Αυτό που λέμε βλέμμα επαναπροσδιορίζει τους ορίζοντές του και όλο τούτο δημιουργεί, έστω και ασυνείδητα τις περιοχές δοκιμασίας για τον άνθρωπο;

Τις δοκιμασίες δεν τις εύχεται κανείς. Όποιος το πει είναι ψεύτης. Όμως την αναμέτρηση με εκείνο που πάντα απειλεί να τον δηώσει, να τον κενώσει, να τον σκοτώσει ακόμα, δεν μπορεί να την αποφύγει ή να την στρογγυλέψει. Ο νους παρ’όλα αυτά έχει ένα πλήθος όρων για να ‘σερβίρει’ το γεύμα αυτό με την λιγότερο δυνατή πικρή γεύση.

Ευκαιρία

Πρόκληση

Δυνατότητα

Παιχνίδι

Τρόπος

Στοίχημα

Αλλαγή

Προσαρμογή

Εξέλιξη

Άνοιγμα

Μεταμόρφωση

Ο νους δεν θα χρησιμοποιήσει ποτέ ‘απαγορευμένες’ λέξεις όπως:

Φόβος

Πόνος

Θλίψη

Αιμάτωση

Θάνατος

Οι λέξεις αυτές αποτυπώνουν μεγαλειώδεις δράσεις του συναισθήματος και παραπέρα, του ίδιου του είναι όταν αυτό ανασαίνει την Ύπαρξη.

Την εισπνέει σε Δοκιμασία

Και την εκπνέει σε Εμπειρία

Την υποδέχεται σε Εποπτεία

Και την ξεπροβοδίζει σε Μόρφωση

Την ονειρεύεται στο Αχανές

Και την σχηματίζει στην Πραγμάτωση

Την καταναλώνει σε Θάνατο

Και την μεταβολίζει σε Ζωή

Κι αυτό είναι το θαυμαστό αλχημικό εργαστήρι του Είναι…