Κι έτσι λοιπόν βρίσκομαι εδώ
Μονάχος
Απέναντι στο Όλο
Τι έμελλε να γίνω
το αγνοώ
βούτηξα στον ποταμό
του σκοτεινού Εφέσιου
κι αλλιώτικος βγήκα
στην απέναντι όχθη
κι όμως
ξανά ο ίδιος
τον άκουσα να λέει θυμωμένος
Τι σκόπευα να γίνω
ακόμη το αγνοώ
Και δεν θυμάμαι
αν κάποτε σκεφτόμουν
Όσο που τέντωνα το τόξο
για να δοκιμάσω
της χορδής τη γενναιότητα
όχι γιατί έπρεπε να σπάσω πρώτα
κι έπειτα να τεντωθώ ξανά
μα γιατί η δύναμη τυραννιέται μόνον
από εκείνον που τη δυναστεύει
Λοιπόν ο Ιθακήσιος βασιλιάς
καλά το είχε στοχαστεί
και ντροπαλός εστάθη
μπροστα στη Ναυσικά
από το βλέμμα του
κρατώ ένα νεύμα
ψίθυρος αύρας βραδυνής
σ' ερημικό ακρογιάλι
Γιατί στη συστολή την κερδισμένη
στο εργαστήρι της σιωπής
η αποκοτιά κλίνει το γόνυ
αφού μπροστά της ορθώνεται η σοφία
Τι μου έπρεπε να γίνω
αδιαφορώ
Αφρόντιστος μια μέρα
όρμηξα στον ποταμό του Εφέσιου μονώτη
άλλος που μπήκα στο ανήλικο νερό
κι άλλος που βγήκα
στην αρχαία όχθη
κι όμως
τον άκουσα να λέει
ο ίδιος πάντα
Νοε2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου