Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011


ρητορική ένδεια

Μοιάζουν οι λέξεις μου παιδιά ορφανά
Η μάνα τους σκοτώθηκε ευθύς μετά τη γέννα
Αυτόχειρας σε μια στιγμή γνήσιας ηδονής.

Δεν καταδέχτηκε
Από το χέρι να τα πάρει
Με πουτανιά τον κόσμο να γνωρίσουν.

Φευγάτε μόνα σας
Κραυγάζει
Ξυπόλητα λιγνά και τρομαγμένα
Γυρέψετε να σας ανοίξουν πόρτες.

από http://wwwpareisakth.blogspot.com/

7 σχόλια:

μαχαιρης είπε...

Αυτο λεω...
Οταν προσωμοιαζω, τα ποιματα...
Με ΟΡΡΟΥΣ..Συναισθηματων..

Ο ποιητης παντα...Με λιγες λεξεις γραφει..
Πολλα βιβλια...

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Εξαιρετικό!!!

Ανώνυμος είπε...

Το λακωνίζει εστι φιλοσοφείν!

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

τα συγχαρητήριά μου στην Ειρήνη.

και σε σένα βεβαίως που είτε γράφεις είτε επιλέγεις....

η ποιότητά σου Αντ καταγράφεται παντού!!!

Ανώνυμος είπε...

οι λέξεις
γεννιούνται ελεύθερες!

sim only deals είπε...

τα συγχαρητήριά μου στην Ειρήνη.

και σε σένα βεβαίως που είτε γράφεις είτε επιλέγεις....

Νimertis είπε...

αυτό είναι φίλε μου μαχαιρη... και η εξαιρετική φίλη Ειρήνη [Παρείσακτη] με τούτη την 'ρητορική της ένδεια' πραγμάτωσε ό,τι ακριβώς περιέγραψες... να σαι καλά!

αληθινά Πυρφόρα μου! πολλά φιλιά!

ενίοτε και ποιείν... φίλε μου Δημήτρη...

τη γραφή της Ειρήνης την συνάντησα πριν από σχεδόν δυο χρόνια... από την πρώτη στιγμή αισθάνθηκα πως μια ιδιαίτερη αύρα έπνεε στο χώρο της... χαίρομαι Βικ μου που σε άγγιξε τούτο το πόνημά της... σε φιλώ!!

αγαπημένη μου Σιλένα, ναι... ελεύθερες... όμορφα το έγραψες!

ευχαριστώ πολύ sim only deals... να'σαι καλά...