Κανένας δεν μου γύρεψε να γράφω. Κατά συνέπεια για καμιά δικαίωση δεν έχω τη μαθηματική λογική με το μέρος μου. Τελικά προσαρμόζομαι στο να υπάρχω ως ποιητής καθώς ένας που βόσκει το προσωπικό του πρόβατο, που δεν είναι κατά κανένα τρόπο βοσκός. Ενδεχομένως υπάρχω ως ποιητής επειδή δεν έγινα αστρονόμος, όπως παιδί φανταζόμουνα πως θα γίνω, ή ένας φιλόσοφος, όπως αργότερα το σκεφτόμουνα, βυθισμένος αποκλειστικά σε φιλοσοφικά ενδιαφέροντα.
Το γεγονός είναι ένα: η ποίηση με κρατεί στην πικρότητα οπού ονομάζουμε ζωή και η ζωή με αφοσιώνει στην ποίηση.
Το φέρω βαρέως που υπάρχω, μα η ύπαρξη –που να πάρει ο διάβολος- έχει και τη λεγόμενη ομορφιά της. Αυτή η αντίφαση με έχει λιανίσει. Θα έλεγα πως όχι, δεν είμαι ο αυτοκινητούχος του στίχου, είμαι ένας οδοιπόρος του στίχου. Δεν είμαι των λεωφόρων (έλεγε να αποφεύγουμε ο Πυθαγόρας το βάδισμα σ’αυτές). Έκανα μονάχος μου το μονοπάτι μου, δεν το πατεί παρά μονάχα η αγάπη και εγώ.
Το δράμα του ποιητή, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι να εκφράσει την πραγματικότητα αλλά να την ξεπεράσει. Ο αληθινός ποιητής ανοίγει λογαριασμούς με την ύπαρξη –εγώ έτσι πιστεύω- και το όραμά του, χιμαιρικό αν θέλετε, είναι να σπάσει τον κλοιό της πραγματικότητας.
Η ποίηση για μένα είναι μια οντολογική απάτη, εκτός αν ο ποιητής συναντήσει και κατορθώσει τη λευτεριά της υπάρξεως (ίσον την απόσβεση ή αναγωγή του εγώ στη νόηση της καρδιάς. Ίσον την άλλοτε ονομαζόμενη αγιότητα) που θραύει την πραγματικότητα και οδηγεί τον άνθρωπο στο ζωντανό άπειρο της καθολικότητας.
Νίκος Καρούζος
Δακτυλογραφημένη ενυπόγραφη απάντηση στην ερώτηση του Δ. Καλοκύρη ‘Γιατί γράφετε;’, που μεταφράστηκε στα γαλλικά από τον Δ.Τ. Άναλι και δημοσιεύτηκε στο ειδικό αφιέρωμα στο σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό του γαλλικού περιοδικού Les Nouvelles Littéraires (τχ. 2699, 9-23 Αυγούστου 1979)
Πηγή: Χάρτης 24, Δεκέμβριος 2020
https://www.hartismag.gr/hartis-24/afierwma/h-poihsh-me-kratei-sthn-pikrothta-opoy-onomazoyme-zwh
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου