Απλώνεται ο κόσμος εμπρός μου
όσο ένα αποτύπωμα απ’το πόδι μου
όσο ένας καρδιακός παλμός
όσο μια ανάσα νοός
κι ένα βλέμμα ξοδεμένο
όχι στο χτες
μα στο α λ λ ι ώ ς
στεφανιαίος
λυγμός
ερωτικός
μονάχα ερωτικός
πνέων τα λοίσθια
μα παραδόξως σταθερός
ίλιγγος
τόσο απέχει απ’τον παράδεισο
ένας γκρεμός…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου