Θα χαθούμε φίλε μέσα στον Ήλιο
και θα ξεχάσουν τη σκιά μας οι οχτροί..
και θα ξεχάσουν τη μορφή μας οι αγαπημένες..
Δεν ζήτησα τίποτα άλλο απο λευτεριά
κι ένα ποτήρι κρασί..
αγάπη δε ζήτησα σ'αυτά τα βράχια
που λένε κόσμο,
και βρήκα συκοφάντες και σκυλιά..
Συκοφάντες και δασκάλους,
μικρούς μίζερους και μεγάλους
με τα ματογυάλια τους να ψεύδονται ακτίνες..
βρώμικες ψυχές χαμένες στην προδοσία..
Μα εμείς θα χαθούμε μέσα στον Ήλιο
με το ανθάκι μας στο πέτο καρφωμένο
και τα χαμόγελά της θα συναντήσουμε ξανά..
Αυτοί ας φάνε τα λέπια της ζωής...
2 σχόλια:
Πόση πίκρα και αποκλεισμός!
Τι είδους ήλιος να ναι αυτός που πας μόνος, αφήνοντας πίσω όλους τους άλλους με τέτοια συναισθήματα γι αυτούς;
"μικρούς μίζερους και μεγάλους
βρώμικες ψυχές χαμένες στην προδοσία..."
τι να τους κάνεις όλους αυτούς;
Δημοσίευση σχολίου