Παρόντες
Είμαστε άνθρωποι
Μες στη συμπόνια μας
Στριμωγμένοι ήχοι των πόλεων
Στοιβαγμένοι μετανάστες φόβοι
Από τις μαύρες χώρες της καρδιακής ανατολής
Αλλοτριωμένοι
Ζωντανοί ωστόσο
Και άλκιμοι εισέτι
Χαμογελαστοί…
Όπως οι γαμπροί
Και οι νύφες
Λίγο πριν παραδοθούν
Ευδαίμονες
απ’τον μυητικό τεμαχισμό τους
Στα ‘έσονται εις σάρκαν μίαν’
Άηχα φιλιά τους…
Είμαστε άνθρωποι
Μες στα παλτά μας
Κουρνιασμένοι οι ερωδιοί
Και οι παραδείσιοι παπαγάλοι
Όλων των παιδικών βιβλίων μας
Όλων των εφηβικών ονείρων μας
Όλων των νεανικών σκοταδιών μας
Όλων των ενήλικων θανάτων μας…
Και πάνω από τα κλουβιά
Με τα πρησμένα οικόσιτα κουνέλια
Που θα κακοποιήσουν τα υπέρβαρα παιδιά μας
Εμείς χαράζουμε οδούς
Και ορθώνουμε οικοδομήματα
Τέλειας βιοκλιματικής απόδοσης
Ώστε το ψύχος της ζωής μας
Να ισορροπείται έντεχνα
Και υπέροχα
Από την θέρμη
Των ευφυών κατασκευών μας
Είμαστε
Ωστόσο
Άνθρωποι
Και αρνητές μελίρρυτοι
Των πιο γενναιοφρόνων
Από τις μοναχικές προκρούστιες
Ευχές μας
Οδεύουμε υπερήφανοι
Τυφλοί από πάντα
Αλλά ευθυτενείς
Στη προγραμματισμένη καύση μας
Παρόντες
Πρώτη μας φορά
Συνειδητοί…
Ιαν 2010
The Game
12 σχόλια:
Και αυτό και το προηγούμενο ποίημά σου ήδη ταξιδεύουν μεσα μας, λυχνάρι μέσα στο απέραντο σκοτάδι είσαι αγαπημένε φίλε..
καλησπέρα αγαπημένε φίλε... άγγιξες την καρδιά μου με τούτα τα λόγια... να΄σαι καλά...
Είμαστε άνθρωποι
Μες στα παλτά μας
Κουρνιασμένοι οι ερωδιοί
Και οι παραδείσιοι παπαγάλοι
Όλων των παιδικών βιβλίων μας
Όλων των εφηβικών ονείρων μας
Όλων των νεανικών σκοταδιών μας
Όλων των ενήλικων θανάτων μας…
Αυτή τη στροφή ξεχώρισα, της ακριβολογίας και της γλαφυρότητας.
Σ΄ευχαριστώ
...Τέτοια γράφεις και κολλάω...
Υπέροχο...Λυχνάρι..όπως είπε ο φίλος σου
Σ'ευχαριστώ
Την καλημέρα μου.
εγώ ευχαριστώ misoagnosti... από καρδιάς... όμορφη Κυριακή σου εύχομαι φίλη μου...
έχεις την Κυριακάτικη, ηλιόλουστη και αισιόδοξη αγάπη μου φίλη μου lefti... να'σαι καλά...
"Είμαστε άνθρωποι
Μες στα παλτά μας
Κουρνιασμένοι οι ερωδιοί
Και οι παραδείσιοι παπαγάλοι"
υπέροχοι οι στίχοι σου Νημερτή, αδερφέ μου (άσε με να σε προσφωνώ έτσι)υμνείς το περίσσιο του ανθρώπου
φιλί
με μεγάλη μου χαρά Ελένη... και ξεχωριστή μου τιμή να με νιώθεις αδελφό σου... σ'ευχαριστώ πολύ και σε φιλώ!!
Άνθρωποι με νου..
Δηλαδή, τριαντάφυλλα με αγκάθια!
Ευγενικότατα καυστικό το ποίημα. Ένα μεγάλο σύνθημα για τοίχο..
Την καλημέρα μου!
πολύ εύστοχο και συμπυκνωτικό Μαρία μου... τριαντάφυλλα με αγκάθια... με την απλή διαφορά της έλλειψης... επεκτατικών συμπλεγμάτων και κυριαρχικών συνδρόμων από τα ρόδα... έτσι δεν είναι;
σ'ευχαριστώ πολύ... όμορφη Κυριακή εύχομαι...
"ευθυτενείς"
τί όμορφες Ευθείες ζωγραφίζεις στο Φως των Αναγνώσεων,
ακόμη κι όταν χρησιμοποιείς Σκοτάδι εξορυγμένο από Εντός!....
γλυκιά μου Κάκια... τα λόγια σου με άγγιξαν ψυχή μου... έχεις την αγάπη μου...
Δημοσίευση σχολίου