Γιατί είχα…
πέθανα
γιατί’ χα σώμα
είδα το αίμα μου
πρώτη φορά
όταν κυλούσε ανασαίνοντας
ελεύθερο…
έζησα
πρώτη φορά
στο μηρό της Κίρκης
μονάχα που ήμουν ξενιστής
της Πηνελόπης
κρυφά
και δεν το’ξερα
πέθανα
γιατί’ χα βλέμμα
είδα τον κόσμο
πρώτη μου φορά
όταν με σπλαχνίστηκες
σκοτώνοντάς με…
έζησα ελεύθερος
στην αίγα που θυσίασα
στην είσοδο του Άδη
μοσχοβόλησαν τα σκοτεινά παλάτια
και η μητέρα του Οδυσσέα
μου ψέλλισε την μόνη Αλήθεια
πέθανα
γιατί’ χα τόσους αιώνες
όλες τις πληγές μου ανοιχτές
και σε καμιά
εσένα…
Ιούνιος 2009
15 σχόλια:
kale moy file
πριν καιρο ειχα δει μια αναρτηση καπου στο ιντερνετ και ελεγε οτι ο Σωκρατης ειχε πει οτι το σωμα ειναι η φυλακη της ψυχης .........
και διαβαζωντας το παραπανω μου ηρθε αυτο στο νου μου
απο μια συζητηση παλια
οτι ειμαστε εν δυναμει θεοι
οτι εχουμε απιστευτες δυνατοτητες
αλλα ο ορθολογισμος και το φυσικο σωμα αλλα και το matrix οπως και τα Δογματα μας περιοριζουν .....
πρεπει να εστιασουμε στο βαθος του ωκεανου γιατι η αληθεια οπως λες δεν βρισκετε στο προφανες .......
σε λιγω καιρο σκεφτωμαι να ξεκινησο διαλογισμο
αλλα πιστευω οτι και η αυταναλυση καλη ειναι
να παρατηρεις των ευατο σου
τα συναισθηματα σου
τεσπα
σε ζαλισα
αυτα
το ποιημα υπεροχο οπως παντα
ειχε κατι το μυστηριακο
"πέθανα
γιατί’ χα τόσους αιώνες
όλες τις πληγές μου ανοιχτές
και σε καμιά
εσένα…"
και είχα τόσα να γράψω, τόσα να πω, τόσα να ονειρευτώ, αλλά δεν πρόλαβα να δω τη λάμψη στα μάτια που πυρπόλησαν τη νύχτα μου!
υπέροχο, αληθινό, σα μαχαιριά φωτός!
καληνύχτα σκοτεινή μα όμοια με ένα χαμένο ταξιδευτή,... εύχομαι
Δημήτρη φίλε μου, να ξεκινήσεις διαλογισμό... είναι μια εμπειρία που θα σου δώσει πολλά... έχει πεπερασμένη αξία, όπως το κάθε τι αλλά και αποτελέσματα χρήσιμα... η Πλατωνική Σχολή ξέρουμε ότι θεωρούσε το σώμα σ ή μ α δηλαδή τάφο της ψυχής... μου δίνεις την ευκαιρία να αναφέρω εδώ την άποψη κάποιου παλιού φιλοσόφου πως, οι Ελληνες είχαν ιεροποιήσει τη σάρκα [τις ηδονές δηλαδή] αλλά είχαν περιφρονήσει το σώμα [τη μετοχή του στο ενιαίο του προσώπου] ενώ οι Χριστιανοί ιεροποίησαν το σώμα [καθώς σώμα και ψυχή ανασταίνονται μαζί και μετέχουν εξίσου της αιωνίου ζωής] αλλά ενοχοποίησαν τη σάρκα [αφού ξέρουμε πόσο κυνηγήθηκε κάθε ηδονή και θεωρήθηκε αμαρτία το κάθε τι που σχετιζόταν με την σαρκική απόλαυση]...
να σαι καλά!!!
Silena τι όμορφη ευχή μου έδωσες! την κρατώ... σ'ευχαριστώ!
Πέθανα
γιατί 'χα φυλακή
...
Εκείνο το αστέρι
που ζωγράφισα
την πρώτη μέρα της
κράτησής μου
το λησμονούσα αιώνες
όσα τα ισόβια δεσμά
και τώρα που το άγγιξα
τυχαία
με παραλυμένα μέλη
το φως έζησα
για πρώτη φορά...
Πρωινά φιλιά
για Καλή Μέρα, αγαπημένε στοχαστή!!!
κι εγώ ανταποδίδω με τις ωραιότερες σκέψεις μου για μια πύρινη ψυχή που έχει το παλμό και την ανάσα του φωτός... ενός φωτός Πυρογέννητου...
Genial post and this post helped me alot in my college assignement. Gratefulness you on your information.
Νημερτή,
"πέθανα
γιατί’ χα τόσους αιώνες
όλες τις πληγές μου ανοιχτές
και σε καμιά
εσένα…"
Εμένα αυτοί οι Στίχοι απόψε μ αιχμαλώτισαν και νομίζω ότι θα με κρατήσουν αιχμαλωτισμένη πλέον!
Μου χάρισες κάτι που προστέθηκε μέσα μου και ενσωματώθηκε με κάτι δικό μου.
Ξενιστής, λοιπόν, Νημερτή...
και κρυφή η 'αναπαραγωγή'
της Πηνελόπης στους ιστούς σου...
Ρεγγίνα, δεν ξέρω... καμιά φορά, κάποιες λέξεις, κάποιες φράσεις, γίνονται άνθρωποι, οντοποιούνται, σαρκώνονται... και μας συντροφεύουν... έτσι ένιωσα με το σχόλιό σου... σ'ευχαριστώ...
Γκούφη μου μοναδική...
ξενιστής αλλά εν αγνοία μου...
και η Πηνελόπη
ως έκφραση της ακεραιότητας
του ενιαίου της μυθικής συνείδησης
πάντοτε εκεί...
[τώρα βέβαια
μια άλλη ανάγνωση
θα μπορούσε να είναι
απλά
πως... με τη Κίρκη δίπλα σου
ποια Πηνελόπη...
λέμε δηλαδή...]
η υπακοη στο θηλυκο-μεγα χαρισμα!!χχιιιιι
το αφήνω ασχολίαστο επί της ουσίας αλλά συνοφρυωμένος... [αλλά όχι θιγμένος... υπακοή λοιπόν...]
το θηλυκο παντα ανταποδιδει τα μεγιστα..
εδώ νομίζω θα του άρμοζε ένα Θ... το Θηλυκό...
εχω μαλωσει με τα κεφαλαια-διοτι εγραφαν καιτον θεο ετσι-και απομακρυνθηκε..(οτι αιωρειται σε οτι λεω-ειναι κ ετσι)
Δημοσίευση σχολίου