Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009



Από την ήττα
τίποτε δεν υπάρχει πιο αληθινό…

Στο ξεχέρσωμα του χθες
δεν βρίσκεις σύσκηνο τον εαυτό σου,
στρατιώτης που απέδρασε
από ένα ερειπωμένο στρατόπεδο,
αναρωτιέσαι για την δραστηριότητα
που δεν έγινε δράση,
για την επαναστατικότητα
που δεν έγινε επανάσταση,
για την ορμή
που δεν έγινε πράξη,
για τον έρωτα
που δεν έγινε αγάπη…

Στο συναπάντημα του ακέραιου ονείρου
δεν βρίσκεις συνένοχο το βλέμμα,
προδομένος εραστής που υμνεί μονάχα πια
τον ματωμένο χρόνο,
αναρωτιέσαι για την σάρκα
που δεν έγινε σώμα,
για την διαφορετικότητα
που δεν έγινε διαφορά,
για το άγγιγμα
που δεν έγινε επαφή
για την λέξη
που δεν έγινε λόγος,
για το ψέμα
που δεν έγινε αλήθεια…

Δεν βαφτίζεις το αύριο
ραντίζοντάς το με το χθες…

Απλώθηκες πολύ και χάθηκες
ανοίχτηκες πολύ και τώρα πια δεν κλείνεις
χαράχτηκες βαθιά και τώρα πια αιμορραγείς
όχι για να καταλήξεις οριστικά στο απρόσωπο
αλλά για να αντικρίζεις αδιάκοπα
εκείνο που ήταν να γίνεις
και δεν έγινες ποτέ…

Από την ήττα
τίποτε δεν υπάρχει πιο αληθινό…
-2004-

7 σχόλια:

λογια εικονες τραγουδια είπε...

απλα και σταρατα!

πυξιδα για την σκεψη το γραπτο σου

σπουδια υποθεση να μπορει καποιος να γραφει με σαφηνεια
για τις εσωτερικες διαδρομες
να τις αποτυπωνει με τροπο ωφελιμο και για τους αλλους

goofyMAGOUFH είπε...

Ακόμα και έτσι να είναι
θα την γράφω με ένα 'τ'
αποδυναμώνοντάς την...

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Αρπάζω τις διαστάσεις από την ήττα
στο κενό να την εκτοπίσω...

Καλησπέρα

Νimertis είπε...

καλέ μου φίλε ΛΕΤ, στην προσπάθεια κατάκτησης της απλότητας στην έκφραση είμαι εδώ και χρόνια... σε τούτο το λατομείο η δουλειά είναι σκληρή αλλά που και που αποζημιώνομαι...

Νimertis είπε...

Γκούφυ μου, αισθάνομαι πως αυτό είναι ένας ελιγμός αλλά ποιος είπε ότι δεν έχει την αξία του; Νομίζω πάντως πως η ήττα αποδυναμώνεται με την αποδοχή εσωτερικά όλων των γραμμάτων της, ενός προς ένα... τι λες;

Νimertis είπε...

Προμηθέα Πυρφόρε, ευγενές τούτο το έργο σου... στο κενό λοιπόν...

goofyMAGOUFH είπε...

Μου ζητάς να συμφιλιωθώ με τους εχθρούς μου;
Ποτέ.
......
Αστειεύομαι φυσικά.
Έχω ηττηθεί, άλλωστε, τόσες φορές
που έμαθα πως "ξεψαχνίζοντας" μια ήττα
θα φτάσω στο κόκκαλο
όπου βρίσκεται όλη η νοστιμιά.
(Μα εδώ goofyMAGOUFH
μιλάμε για την ήττα
και όχι για φαγητό.
Συγκεντρώσου σε παρακαλώ.)
Θέλω να πω
πως μια ήττα δεν είναι ποτέ ατόφια,
έχει παράπλευρες απώλειες...
κι αυτές αποτελούν τα οφέλη μου,
τα λάφυρά μου.
Σε κάθε ήττα
εμπεριέχεται και η νίκη
μόνο που εκείνη την ώρα
με καθοδηγητές το θυμό και την απογοήτευση
δεν το αντιλαμβανόμαστε.

Σ' ευχαριστώ για την οπτική σου.
Άλλωστε, το πρώτο μου σχόλιο
δεν με αντιπροσωπεύει στ' αλήθεια.
Είναι, όμως, κάποιες φορές
η πρώτη μου, παιδιάστικη αντίδραση.