Περιοχή Μ

Nekron...

(Νέος Κόσμος)

...επειδή ήμουν νεκρός

οι αποστάτες των φαντασιώσεων ήταν αμείλικτοι

φόρτωναν και ξεφόρτωναν

εκατομμύρια φορές

στοίβαζαν και τακτοποιούσαν

ρύθμιζαν και δομούσαν

έχτιζαν και γκρέμιζαν

εκατομμύρια φορές

λέξεις

τις ίδιες πάντα λέξεις:

επειδή είσαι νεκρός

τίποτε δεν μπορεί να αναπαραχθεί από σένα

τίποτε δεν μπορεί να προκύψει από σένα

τίποτε δεν μπορεί να γεννηθεί από σένα

επειδή είσαι νεκρός

έστω κι αν δεν το ξέρεις

έστω κι αν δε θέλεις να το ξέρεις...

ξενυχτούσα πλάι στα σάπια κουφάρια των παλαιών στρατιωτών

έκλαιγα και θρηνούσα για την αποτυχία τους

την αποτυχία τους να "κερδίζουν" σε κάθε πόλεμο

τη δυστυχία τους να έχουν χρεωθεί κάθε θρίαμβο

την τραγωδία τους να μη θυμούνται ποιοί ήταν

πριν από κάθε θρίαμβο...

κι ύστερα στέρεψαν τα δάκρυα

κι ύστερα πάλι η άρνηση στον ύπνο

στην ανάπαυση

στη διαφυγή

ώσπου να'ρθουν πάλι Εκείνοι

και να πλέξουν χιλιάδες φορές

το ίδιο νοσηρό κουβάρι από λέξεις

λέξεις, τις ίδιες πάντα λέξεις

επειδή είσαι νεκρός

τίποτε δεν μπορεί να γεννηθεί από σένα

τίποτε δεν μπορεί ν'ανθίσει από σένα

τίποτε δεν μπορεί ν'αγαπηθεί από σένα

επειδή είσαι νεκρός

έστω κι αν δε φοβάσαι

έστω κι αν αρνείσαι το φόβο...

ο πόνος θα άρχει, θα κυριαρχεί, θα ηγείται

ο τρόμος θα υπάρχει, θα εμφωλεύει, θα υφέρπει

ο θάνατος θα ραπίζει, θα ορθώνεται, θα απλώνεται...

νέες πόλεις, νέες αξίες, νέες διαψεύσεις

νέα ιστορία, νέα τάξη, νέα ανθρωπότητα

νέος άνθρωπος, νέος θεός, νέος κόσμος...

Nekron II...

(Ιστορία)

Τι υπήρχε πριν από τον Αιώνιο Κόλαφο;

τι νομίζεις ότι υπήρχε;

γέμιζαν οι πνεύμονες του σύμπαντος από νέους γαλαξίες

έφηβοι κόσμοι

ανήλικες νύχτες

αγέννητες αιωνιότητες

τι νομίζεις πως ήσουν τότε;

πως νομίζεις πως ήσουν τότε;

Ως κι οι θεοί στις μήτρες του Ανέκφραστου κείτονταν

ως κι οι Ισχυροί γαλήνευαν στις αγκαλιές του Απόλυτου

ως και η Νύχτα ήταν ένα δροσερό σούρουπο στην ανοιχτοσύνη του Απείρου

φοβόσουν τότε;

όχι, δε φοβόσουν τίποτε τότε

ήσουν ένα σπέρμα αθανασίας

και μια ηλιαχτίδα αγάπης

και μπορούσες να ζεστάνεις ένα κόκκο αστρόσκονης!

Ώσπου διαλύθηκες στο Έρεβος της Άρρωστης Ποίησης

ώσπου ο Νους θεμελίωσε το συναίσθημα

ώσπου περιφρόνησες το Αληθινό

για να συμμαχήσεις με το Αισθητό

Άρπαξες...

Υλη και Σάρκα

Έγινες...

Ενέργεια και Στρόβιλοι

Μεταμορφώθηκες...

Φως και Δόνηση

και βάφτισες τον εαυτό σου

Ιστορία!

και ξεκίνησες να υπάρχεις

από το Μηδέν

που κάποτε θα συναντήσεις πάλι...

Τι νομίζεις πως ήσουν τότε;

Τι νομίζεις πως είσαι τώρα;

Nekron III...

(Μονοδιάστατος)

Τρεις είναι οι Μάγοι που προσκύνησαν τον Βασιλιά

Τρεις είναι οι Αξονες του Κόσμου

Τρείς είναι οι φύσεις του ανθρώπου

Τρείς είναι οι Φύσεις του Θεού

Τρείς είναι οι διαστάσεις του Γήινου

Τρείς είναι οι ζωές που δικαιούσαι

Και αύριο

θα γεννηθείς μονοδιάστατος πάλι....

Nekron IV...

(Κάτι που θα'πρεπε να μάθεις)

"Θέλω να σου πω κάτι

κάτι που ίσως να μην ξέρεις..."

μου είπε ο γερο-πρόστυχος

ο τυφλός σακάτης

"Κάτι είναι που θέλω να σου πω

να μην είσαι τόσο ξιπασμένος..."

μου είπε ο άθλιος γέρος

ο ξεμωραμένος πόρνος

"Τίποτα απ'όσα ξέρεις δεν υπάρχει!

Τίποτα απ'όσα σου'μαθαν δεν είν'αλήθεια!

Ο Θεός είναι μια θάλασσα που πνίγονται

ανόητοι στοχαστές όπως εσύ

κι ο Σατανάς ρουφάει τα σπέρματα

των ηλίθιων σκέψεων που εσείς βραβεύετε

με την αιώνια Δόξα!

Κι όλες οι χορωδίες του κόσμου σας να ψάλλουν

δεν μπορούν τα γέλια των δαιμόνων να σκεπάσουν!..."

Κι ύστερα μόρφασε

κι έγινε μια μουχλιασμένη γκριμάτσα

και στροβιλίζοντας χάθηκε...

Nekron V

(Έντιμο τέλος)

Χρωστάμε όλοι κάτι στον εαυτό μας

βουτάμε κάθε πρωινό στη θάλασσα του Αγνού

κι ύστερα το στρώμα μας λερώνουμε

με ψέματα ντυμένα έρωτα

Όλοι χρωστάμε μια αλήθεια στον εαυτό μας

να'ρθει φοβόμαστε ο χειμώνας της ύπαρξης

και στις πιο όμορφες Άνοιξες είμαστε απόντες

Όλοι επίορκοι της Πρώτης μας Αγάπης

νανουρισμένοι σε μια λίμνη από επιδιώξεις άλλων

ντρεπόμαστε για το κατάντημα του κόσμου

Ξεδιάντροποι υποκριτές

ερωτευμένοι με το Λίγο...

Κι όμως, χρωστάμε μια ευκαιρία στον εαυτό μας

Μια Κυριακή που θα επιλέξουμε άσπρη

έντιμο τέλος να δώσουμε στον εξευτελισμό μας

και απροσδόκητα

αξιοπρεπείς ν'αναζητήσουμε ένα φωτεινό κενό

και να το αγκαλιάσουμε!

Nekron VI...

(Σάρκινος)

Επτά οι πληγές του Αιγύπτιου ειδωλολάτρη

Επτά οι σκιές του Έλληνα γεωμέτρη

Επτά οι μανδύες του Ραβί επαναστάτη

Επτά οι σφραγισμένες βλάσφημες Πύλες

Επτά οι όψεις του Κοσμικού Συμβόλου

Επτά οι αχτίνες της Μυστικής Ιεραρχίας

Κι εσύ θα γεννηθείς

σάρκινος πάλι...

8/11/99

15/7/00