Δευτέρα 25 Ιουλίου 2016

Στρώμα




Κυριακές στους τοίχους

γδέρναμε το φως

και γράφαμε για τη μοναξιά

χωρίς μελάνι, χωρίς μπογιά

μονάχα με ουρανό…



μια δρασκελιά χωρίζει

το δίκλινο του ζευγαρώματος

απ΄το μονόκλινο της απατηλής

αυτάρκειας



όμως για σένα

σκληρό θα έχω το στρώμα της μνήμης

πάντα

για να μην νιώσεις ποτέ επισκέπτης



κι έτσι

για να σ’εκδικούμαι



δεν θα σου επιτρέψω ποτέ

την πολυτέλεια της λησμονιάς... 



2012
Headache...
© Toffeur

2 σχόλια:

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

ένιωσα αυτή την εκδίκηση...

το σεβασμό μου στη γραφή σου Νημερτή!

την αγάπη μου..

Νimertis είπε...

έχεις πάντοτε και το σεβασμό και τη δική μου αγάπη Ευαγγελία μου... να'σαι καλά...