να αφήνεσαι στο ροϊκό αυτό μη-υπάρχειν
να σε ταξιδεύει
σιγά σιγά
αργά αργά
ως το ακροσύνορο
της κάθε έννοιας
πριν πυρακτωθεί υπέροχα
και γίνει ένα συντριβάνι
φωτιάς
και φωτός
και γαλάζιου αίματος
και σε αγκαλιάσει
για πάντα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου