Περιοχή Μ

Είμαστε…

-Είμαστε στα πόδια των θεών,

μέσα στην οργή και στην έκσταση γεννιόμαστε,

πονάμε μαζί,

μα λατρεύουμε χώρια.

-Είμαστε μια μνήμη του ουρανού τη στιγμή που έπεφτε,

στο γήρας της ανάσας ο πόθος,

στην κόλαση του παραδομένου η αλήθεια που βιάστηκε χαστουκίζοντας το όνειρο.

Η αγάπη ψελλίζοντας στην ανομία.

Ο θάνατος κρατώντας την υποταγή.

Το ύψος στο θαύμα καθώς σκύβει.

Η νύχτα στεγνή στην ακαμψία της μέρας.

Το βήμα μετέωρο στο άγγιγμα της πέτρας.

Στο ορατό ψέμα η αόρατή μας πραγματικότητα.

-Είμαστε αυτό που ξέβρασε η φθαρμένη όψη της εξορίας στο νεκρό ήχο,

στο πέλμα πριν απλωθεί στου γκρεμού το θάμπος,

την ώρα που το χέρι την πληγή του έρωτα άπλωνε στον ορίζοντα.

-Το σίδερο άνθισε στην παλάμη μου…

Βενετία Μακρυνώρη (Vennis Mak) Ερώτων Ύψιστη Αρχή, 2012