Στα ίχνη του ανέμου

Εκλιπαρώντας την ανάσα (Zuni)^*

Εκλιπαρώντας την ανάσα του θεού
τη ζωοδότρα ανάσα του
την αρχαία ανάσα του
την ανάσα των νερών
την ανάσα των σπόρων
την ανάσα των αγαθών
την ανάσα της γονιμότητας
την ανάσα της δύναμης
την ανάσα του δυνατού πνεύματος
την ανάσα κάθε ευτυχίας
ζητώντας την ανάσα του
και μέσα στο ζεστό μου σώμα τραβώντας την ανάσα του
τη φυσάω στην ανάσα σου
ευτυχισμένες πάντα για να ζεις.

^*Zuni: ‘Ινδιάνοι’ του δυτικού Νέου Μεξικού


Λόγια της μητέρας στο νεογέννητο γιο της την ώρα που κόβει τον ομφάλιο λώρο (Aztec)^*

Κόβω από την κοιλιά σου τον αφαλό:
να ξέρεις πως ο τόπος που γεννήθηκες δεν είναι η πατρίδα σου,
γιατί είσαι υπηρέτης και πολεμιστής,
είσαι το πουλί που λέγεται κετζάλ,
είσαι το πουλί που λέγεται ζακουάν,
είσαι υπηρέτης και πολεμιστής
Εκείνου που κατοικεί σε Όλους τους Τόπους.
Το σπίτι που γεννήθηκες δεν είναι παρά η φωλιά σου.
Είναι ένας σταθμός στο δρόμο σου.
Είναι το σημείο εισόδου σου στον κόσμο.
Εδώ ξεπήδησες, εδώ άνθισες.
Εδώ αποχωρίζεσαι τη μάνα σου
σαν το πελεκούδι που κόπηκε απ’ την πέτρα.

^*Aztec: Κάτοικοι του αρχαίου Μεξικού, ιδρυτές της μεγάλης αυτοκρατορίας των Αζτέκων.

Ερωτικό τραγούδι (Nahuatl)^*

Δεν ξέρω αν έλειψες ποτέ:
κοιμάμαι μαζί σου,
ξυπνώ μαζί σου,
στα όνειρα είσαι μαζί μου.
Αν τα σκουλαρίκια στ’ αυτιά μου κουδουνίσουν
ξέρω είσαι εσύ που κινείσαι στην καρδιά μου.

^*Nahuatl: Γλώσσα των Αζτέκων που χρησιμοποιείται ακόμα στο κεντρικό Μεξικό.


Το φεγγάρι και ο χρόνος (Maya)^*

Το φεγγάρι και ο χρόνος
ταξιδεύουν και φεύγουν:
το ίδιο κι η μέρα,
το ίδιο κι ο άνεμος.
Έτσι και η σάρκα φεύγει
στον τόπο της γαλήνης της.

^*Maya: Αρχαίοι κάτοικοι του Γιουκατάν και της Γουατεμάλας, της αυτοκρατορίας των Μάγια

Τραγούδι (Eskimo)^*

Και ξαναθυμάμαι
τις μικρές μου περιπέτειες.
Όταν ξανοίχτηκα με ένα θαλασσινό άνεμο
στο καγιάκ μου
και νόμισα πως κινδύνευα.
Οι φόβοι μου
που θεωρούσα μεγάλους
για όλα τα επίγεια
που έπρεπε να βρω και να αποκτήσω.
Κι όμως υπάρχει μόνο ένα μεγάλο πράγμα
το σπουδαιότερο πράγμα:
να ζήσω για να δω στα καλύβια και στα ταξίδια
τη μεγάλη μέρα που ξημερώνει
και το φως που γεμίζει τη γη.

^*Eskimo: Γενική ονομασία των κατοίκων των Αρκτικών ακτών.

-------------

Επιλογή ποιημάτων από το βιβλίο «Ινδιάνικη ποίηση - Στα ίχνη του ανέμου», εισαγωγή, μετάφραση και σημειώσεις Ειρήνης Βρης, εκδ. «Οδός Πανός», 1984.

Απόσπασμα από την εισαγωγή, Ειρήνης Βρης: «[...] Ο όρος ΄Ινδιάνικη ποίηση΄, συμπεριλαμβάνει τραγούδια, προσευχές, ύμνους, ομιλίες, προφητείες, μύθους και χρονικά, που διασώθηκαν είτε προφορικά με την παράδοση, είτε από χειρόγραφα των ίδιων των Ινδιάνων, που έμαθαν να γράφουν τη μητρική τους γλώσσα με το Ρωμανικό αλφάβητο ή παραλλαγές του [...]»

-------------

Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο  seizeTHEday