Η προσευχή ενός ειδωλολάτρη
Α, μη τις φλόγες σου τις λιγοστεύεις!
Πάλι την κρύα μου ζέστανε ψυχή,
εσύ, Ηδονή, που τις καρδιές παιδεύεις!
ω Diva, supplicem exaudi!
Θεά που’σαι στ’αγέρι σκορπισμένη,
φλόγα στο σπήλαιό μας το κρυφό,
άκουσε μια ψυχή αποκαμωμένη,
που ύμνο σού προσφέρει από χαλκό.
Γίνου Ηδονή, μόνη βασίλισσά μου!
Σειρήνας μάσκα φόρεσε, Θεά μου,
με τη σαρκοβελούδινη ομορφιά,
ή χύσε τις βαρύπνιες σου σ’εμένα,
μες στ’άυλα κρασιά, τα μαγεμένα,
ω Ηδονή, άπιαστη εσύ σκιά!!!
Charles Baudelaire [Les Fleurs du Mal, 1861]
Μετάφραση: Γιώργης Σημηριώτης
11 σχόλια:
ποσες φορες αληθεια δεν εχουμε γινει ειδωλολατρες ολοι μας???
Tι να πεί κανείς ?
μόνο να θαυμάσει μπορεί !
εκείνος ήξερε..
εμείς μαθαίνουμε εκείνον (όχι "από εκείνον") ...
ευτυχώς που υπήρξε !
Πανέμορφο !!!
Τι πιο όμορφο από την ανάγνωση αυτού του ποιήματος ένα πρωινό σαν και αυτό ...
πέρα από στοχαστές του πνεύματος που αδιάκοπα θα ψάχνουν την απάντηση στα ερωτήματα που βασανίζουν την γενιά τους εδώ και αιώνες δεν παύουμε να είμαστε και αναζητητές της ηδονής και νύχτα -μέρα να την καλούμε σαν περικοκλάδα να απλώσει κλαδιά στο κορμί και τα κλαδιά του δέντρου της ζωής μας ...
Μια ηδονή θαρρώ πως είναι και αυτό το ποίημα για το πνεύμα ...μια ηδονή η ποίηση όταν κυλλά τραγουδώντας στα κανάλια της ακοής μας .
Μια ηδονή θα έπρεπε να είναι ο έρωτας όχι μόνο για την σάρκα αλλά και για την ψυχή ...
φλόγες να ανάβει στις σπηλιές των κορμιών ... αλλά και στις εστίες των ναών που λέγονται ψυχές.. ...
Ευχές για ένα όμορφο Σαββατοκύριακο
με την αγάπη μου !
φίλη 'χειροτεχνήματα' χάρηκα για την παρατήρησή σου! την καλημέρα μου!
-----------------------------------
Αλεξ, θαυμασμός και δέος για τον Σαρλ! να'σαι καλά...
------------------------------------
Βάσω μου, ύμνησε την Ηδονή ο Σαρλ... και μας προσέφερε μέσα από τα Ανθη του Κακού, άνθη αθάνατα στους αιώνες... ήταν ένα μικρό προσκύνημα τούτο το ποίημα... για να μην ξεχνιόμαστε! σ'ευχαριστώ πολύ... τα φιλιά μου!
Αλήθεια τι να πει κανείς για το ποίημα ή για το ποιητή;
Αξίζει όμως στον παραθέτοντα το αριστούργημα αυτό έπαινος για την εξαιρετική επιλογή του.
Ο Μπωντλαίρ λοιπόν και τα άνθη του κακού. Αυτός ο μεγάλος αμφιλεγόμενος Γάλλος ποιητής της ηδονής και της οδύνης της σάρκας και της ψυχής. Και φυσικά και τούτο δω το ποίημα πανέμορφο. Καλή μέρα.
Χριστόφορε σ'ευχαριστώ πολύ. Πράγματι, τι μπορεί να πει κανείς για έναν αληθινό μύθο όπως είναι ο Μπωντλαίρ; σ'ευχαριστώ πολύ...
----------------------------------
Κώστα φίλε μου, η αλήθεια είναι πως όλοι αυτοί οι 'πρωτοπόροι', ας μου επιτραπεί, μπορεί σήμερα να μοιάζουν κάπως... 'ξεπερασμένοι' κυρίως όσον αφορά στον τρόπο γραφής, στο ύφος κλπ όμως έκαναν μια αληθινή επανάσταση... και τους νιώθουμε αδελφούς μας... έτσι δεν είναι; Την καλημέρα μου....
Αχ, εκείνη η σαρκοβελούδινη ομορφιά!!!
Πόσοι ύμνοι γράφτηκαν στο όνομά της!
Πόσες ηδονές γεννήθηκαν στη θέασή της!
Αποκεκαλύπτω λοιπόν Γκούφη μου -για μια ακόμη φορά με αφορμή δικό σου σχόλιο- ότι αυτό που με ερέθισε να αναρτήσω το συγκεκριμένο ποίημα, ήταν αυτή η λέξη... μα, δεν είναι απίστευτη; σαρκοβελούδινη!!! υπάρχει κάτι που να ταιριάζει στην Ηδονή περισσότερο;
Μη λες τέτοια, Νημερτή,
γιατί θα πιστέψουν κάποιοι
ότι μου δίνεις τα σχόλια έτοιμα. . .
!!!!!
Δημοσίευση σχολίου