Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010



 
 

Μπέρτολτ Μπρεχτ, Ιστορίες του κ. Κόινερ (Η διαλεκτική σαν τρόπος ζωής)
Εκδόσεις Θεμέλιο
Μετ: Πέτρος Μάρκαρης

9 σχόλια:

μαχαιρης είπε...

Αληθινα σε ρωταω...Γιατι αυτην την απορια σ ολη τη ζωη μου ειχα και εχω.
Το καλο μεσα σου σε πηγαινει στη διαλεκτικη;;;
η
Η διαλεκτικη σε οδηγει στο καλο μεσα σου;;

Ανώνυμος είπε...

Καταπληκτικό!

Unknown είπε...

Η διαλεκτική σε οδηγεί στη ζωή.
Αυτή δεν είναι απάντηση στο Μαχαίρη, αυτή είναι η γνώμη μου.

Το βιβλίο σημειώθηκε για αναζήτησή του.

Καλημέρα και πάλι

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Καθαρή σοφία . Όπου οι βαθυστόχαστες θεωρίες καταργούνται.
Η ποιότητα που διακρίνει τον χώρο.
Καλό βράδυ εύχομαι!

Νimertis είπε...

φίλε μαχαιρη καλησπέρα... η meggie επιχείρησε μιαν απάντηση ήδη... πρέπει να σου πω ότι το θέμα τούτο είναι από τα ωραιότερα αλλά και δυσκολότερα... ίσως γι αυτό θα πεις... οι μεγάλοι φιλόσοφοι του διαλεκτικού υλισμού έχουν δώσει κάποιες απαντήσεις αλλά εδώ μας ενδιαφέρει η βιωματική προσέγγιση, έτσι δεν είναι; και η δική μου θέση ως σήμερα περισσότερο οδηγεί στο συμπέρασμα πως επειδή τα πάντα είναι διαλεκτική, εσωτερικά και εξωτερικά, πνευματικά και ψυχικά, στην ιστορία και στον άνθρωπο ατομικά, όσο περισσότερο συμφιλιωθεί κανείς με την αλήθεια αυτή, τόσο περισσότερο προσεγγίζει τον πυρήνα της ίδιας της αλήθειας... από τα πιο μικρά ως τα μεγαλύτερα, αισθάνομαι πως η εναντιοτροπική αυτή κίνηση -οι Ιωνες την είχαν αναλύσει θαυμαστά, ο Παρμενίδης και ο Ηράκλειτος ιδιαίτερα μην επεκταθούμε όμως- χαράζει τον ασφαλέστερο δρόμο για την θεώρηση του κόσμου αλλά και του ανθρώπου...
έβαλες δύσκολα γι απόψε και το αδικούμε το θέμα... θα επανέλθω... να είσαι καλά...

A-freak??? Καλησπέρα Κάρμα!!!

meggie σε καλησπερίζω... είναι ένα υπέροχο όσο και εξαιρετικά δύσκολο θέμα... πάντως, αποδεικνύεται ότι έχει εφαρμογή παντού... έτσι δεν είναι; το είχε πει και ο Ερμής ο Τρισμέγιστος, ο πρώτος.. διαλεκτικός φιλόσοφος... όπως πάνω έτσι και κάτω, όπως μέσα έτσι και έξω...

Χριστόφορε η παρουσία σου πάντα με τιμά... σ'ευχαριστώ πολύ!

μαχαιρης είπε...

Ευχαριστω τους φιλους μου...Και τη ΜΕΓΚ...Και εσενα, για την απαντηση στο ερωτημα μου...
Αληθεια σας αγαπω...
Και η αγαπη αυτη και η περηφανεια, που ειστε φιλοι μου...Μου εδωσε το δικαιωμα να ρωτησω, και να μαθω...
Θα το ξανακανω, συχνα λοιπον...
Σιγουρος, οτι δεν θα ενοχλησω...

Νimertis είπε...

φίλε μαχαιρη, με συγκίνησες... θα είμαστε σε επικοινωνία... χαίρομαι που ανταμώσαμε...

Ανώνυμος είπε...

Καταπληκτικη αναρτηση.
Θα συμβαλω κι εγω στη διαλεκτικη του Μπρεχτ.
Ο υπαλληλος του γραφειου ειναι τιμιος υπαλληλος
οταν υπηρετει το σκοπο που κατα πολυ ειναι ατιμος.

Νimertis είπε...

είναι αλήθεια ότι η ιστοριούλα με τον υπάλληλο είναι και η δική μου αγαπημένη... καλησπέρα εξαιρετικέ Ηχε...