‘Τυχερέ Μάξιμε, ο αυτοκράτορας σε στέλνει στην πατρίδα του κάλλους, των τεχνών, της γεωργίας. Σ'αυτή τη μακάρια γη ο αυτοκράτορας σου παραδίδει ελεύθερες πόλεις, άνδρες ελεύθερους. Οι αρετές αυτών των ανδρών, τα έργα τους, οι συμμαχίες, οι συνθήκες, η θρησκεία απέβλεπαν πάντα στην προάσπιση της ελευθερίας που αποτελεί το μέγα φυσικό δικαίωμα των ανθρώπων. Πρέπει να κατανοήσεις το μέγεθος της αποστολής σου. Τίμησε τους ιδρυτές της πατρίδας των Αθηναίων, τίμησε το αρχαίο κλέος των ποιητών και πολεμιστών αυτού του έθνους, σεβάσου τα ιερά γερατειά των πόλεων... Μη λησμονείς ότι κυβερνάς την Αθήνα και τη Σπάρτη. Θα ήταν σκληρότητα, αμάθεια και βαρβαρότητα να εξυβρίσεις το όνομα και τη σκιά της χαμένης ελευθερίας. Να θυμάσαι τι υπήρξαν αυτές οι πόλεις και τι είναι σήμερα... να σέβεσαι την αρχαία δόξα... τα ηρωικά κατορθώματα των προγόνων, τους μύθους τους. Πρόσεξε να μην θίξεις την αξιοπρέπειά τους, την ανεξαρτησία τους, την υπερηφάνεια τους. Να θυμάσαι πως αυτή η χώρα μας έδωσε την δικαιοσύνη και τους νόμους, όχι γιατί μας κατέκτησε αλλά γιατί εμείς το ζητήσαμε... Πρόσεξε να μην είσαι σκληρός και αυταρχικός. Και μη ξεχνάς, το επαναλαμβάνω, πως δεν υπάρχει πολυτιμότερο αγαθό από την ελευθερία’
Πλίνιου του Νεότερου Epistulae VIII, 24
Απόσπασμα από τις γραπτές οδηγίες του Πλίνιου του Νεότερου,
αυτοκρατορικού συμβούλου προς τον Κόιντο Βαλέριο Μάξιμο
όταν ο τελευταίος διορίστηκε ανθύπατος της επαρχίας Αχαΐας
(νότια και κεντρική Ελλάδα) από τον αυτοκράτορα Τραϊανό
7 σχόλια:
TΟ ΤΥΠΩΝΩ ΚΙ ΑΥΤΟ....
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ...
Σηκωσε με Νιμερτη φιλε...
Πιασε το χερι μου και βοηθα με...
Αυτο κανεις...
Αγαπημένε μας Νημερτή,
Αυτά τα λόγια, ή σχεδόν αυτά, μου τα είπε η μητέρα μου πριν λίγες μέρες.
Συγκεκριμένα μου είπε:
"Αντί να μας έχουν σαν μια μικρή Ελβετία, να μας προστατεύουν και να μας προφυλάσσουν, που αν δεν υπήρχαν οι Έλληνες ακόμη βάρβαροι θα ήσαν όλοι τους, αυτοί κοιτούν να μας θάψουν και να μας μπασταρδέψουν!
Θα έπρεπε να ντρέπονται, αλλά τους έχει μείνει τσίπα και φιλότιμο; Και τώρα που το λέω, υπάρχουν αυτές οι λέξεις στις γλώσσες τους; Μάλλον δε θα υπάρχουν!!"
Μου είπε και άλλα πολλά ξεχειλισμένη από αγανάκτηση, τόσο για μας τους νεώτερους Έλληνες όσο και για τους ξένους γείτονες!
Αλλά αυτό που μου έκανε περισσότερη εντύπωση ήταν αυτό:
"Η επανάσταση στους καναπέδες είναι μια ωραία μορφή αντίστασης. Πρόσεχε μόνο γιατί το μόνο που θα επιφέρει είναι κάτι πόντους στην περιφέρεια και πλαδαρότητα στους κ@λους. Μην τρέχετε σαν τα ζώα στα γυμναστήρια!
Οι δρόμοι σας έχουν ανάγκη! Χωρίς κόπο καμιά φωνή δεν ακούστηκε! Άντε επαναστάτες του γλυκού νερού, που νομίζετε πως σηκώνοντας μια μπάρα θα κάνετε τη δουλεια σας. Εξω από τα σπίτια τους ειναι η δουλειά σας! Απαιτείστε να πάρουν τον μισθό σας!Ύστερα θα σκεφτούν αν πρεπει να τον μειώσουν κι αλλο! Αλλά κάθεστε! Ποιος φταίει; Αυτοί ή εσείς;"
Αυτοί ή εμείς;;;;
Οι αρετές αυτών των ανδρών, τα έργα τους, οι συμμαχίες, οι συνθήκες, η θρησκεία απέβλεπαν πάντα στην προάσπιση της ελευθερίας που αποτελεί το μέγα φυσικό δικαίωμα των ανθρώπων.
Πόσο καταλαβαίνω και κατανοώ τώρα τον Λιαντίνη!!!
Μόνο κάποιος που θα φτάσει στην κατανόηση αυτών των εννοιών ,μπορεί να θρηνήσει κατ' αυτό τον τρόπο...
Την αγάπη μας
(Σταματήστε να τους Ψηφίζεται..."Φτύστε" τους!!!)
Ευχαριστούμε φίλε Νήμερτης για τις αναρτήσεις που μας προσφέρεις και μας κάνουν να αισθανόμαστε περήφανοι που γεννηθήκαμε Ελληνες.Οσο για να τους φτύσω Καπετάνιε μου δε χαλαλίζω ούτε το σάλιο μου γι' αυτούς.
Αγαπημένε μαχαιρη… δεν στο κρύβω… ειδικά πριν την συγκεκριμένη ανάρτηση σε είχα έντονα στο νου μου… χαίρομαι που συντονιστήκαμε… κι εγώ το χέρι σου κρατώ φίλε… αλλιώς δεν πάει… να’σαι καλά… έχεις την βαθιά μου εκτίμηση, να το ξέρεις…
Σοφά τα λόγια της μητέρας σου Καπετάνισσα… μα, δεν τολμώ να προσθέσω τίποτα… μονάχα την αγάπη μου…
Χαίρομαι που το λες αυτό για το Λιαντίνη Καπετάνιε μου… αληθινά… να σαι καλά!
Ρένα μου σε καλησπερίζω… τέτοια κείμενα με κάνουν από τη μια να μελαγχολώ από την άλλη να ελπίζω… διπλός ο πέλεκυς κι εδώ… εργάζεται μέσα, εργάζεται κι έξω… να σαι καλά!
αααααααααααα!
:)
Πολύ μου άρεσε ετούτη η ανάρτηση!
Μπορώ σε παρακαλώ να την αναδημοσιεύσω στο Μπλοκάκι μου?
δικό σου φίλε μου Δημήτρη!
Δημοσίευση σχολίου