Η νυχτα των θαλαμων
βογκητά μισοπνιγμένα
και βήματα σε φώτα αναιμικά
πλατιές κηλίδες παρακμής στους τοίχους
φυλακισμένες σε ορούς ανάσες
και χλομές σκιές
που τρεμοσβήνουν στα πλακάκια
Η νύχτα αυτή είναι αιώνια
και αξημέρωτη
όπως το άλγος του κενού
γιατί δεν πρέπει να σκέφτεσαι απόψε
να απουσιάζεις
και όρθιο να’ναι
μονάχα το σώμα
Κι αν έχει κουράγιο το βλέμμα
κανείς δεν κοιτάζει το θάνατο
το αίμα του μονάχα γεύονται όλοι
ώσπου να κυλήσει ο χρόνος
βασανιστικά
σταγόνα σταγόνα
Τούτη η νύχτα είναι όλες οι νύχτες
οι ώρες, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα,
παραμορφώνονται, λυγίζουν,
αλλοιώνονται
σαν τα άσπρα σεντόνια στα κρεβάτια
που δεν είναι άσπρα πια
οι λέξεις, τα λόγια, οι προσευχές
ξεθωριάζουν όσο αργεί
η επόμενη νοσηλεία του ήλιου
Σιγά σιγά
ακούς το θάνατο
ακούς τη νύχτα
αλλά η ζωή
πόσο παράξενο
δίπλα σου ορθώνεται πελώρια
συναρπαστική
πανέμορφη
και σε αγκαλιάζει
αν φύγεις από δω
μη φύγεις σαν δραπέτης
από τα κάτεργα του βίου
μα σαν απόδρομος
ερασιτέχνης κι εραστής
βιωμένος
απ’όλα μεθυσμένος
και σε όλα που μαχήθηκες
νηφάλιος νικητής…
cattedra di orrore
4 σχόλια:
Παρακολουθώ με προσοχή τις πρόσφατες γραφές σου. Μας καλείς να θυμηθούμε την αξιοπρέπειά μας και την ανθρωπιά μας έχω την αίσθηση. Τα ικριώματα που στήνονται με τόση ευκολία τα βλέπω στις περιγραφές του αντισηπτικού , στα μισοπνιγμένα βογγητά, στη φρίκη που δεν έχει στόμα να κραυγάσει,στην αδυναμία του σώματος, στον θάνατο του.Ανέβηκα και σήμερα στο ποίημά σου, έτσι τα νοιώθω τα ποιήματά σου , κύματα που σε πηγαίνουν, με σεβασμό στο ρυθμό του καθενός μας. Μου εντυπώθηκαν τόσο πολύ οι εικόνες και οι λέξεις, που θα εξομολογηθώ πως διαβάζοντας την τελευταία στροφή αισθάνθηκα να σηκώνω το κεφάλι πάλι.την έδωσες την ανάσα
φίλε Μάκη, είναι πολύ ενδιαφέρουσα η ανάγνωσή σου... το ότι έδωσα την ανάσα όπως γράφεις, σημαίνει πολλά... σ'ευχαριστώ πολύ για την ματιά σου... και την προσοχή σου...
Ήρθα ως ήρθα αλλά φεύγω χορτασμένη γραφή γεμάτη, λέξεις ολόκληρες, ιδανικές στο λίγο ενός κόσμου που υφαίνεται και ξηλώνεται σχεδόν αναίτια.
Καλό μήνα Nimertis!
'λέξεις ολόκληρες'...
πόσο τιμητικό να το εισπράττει κανείς αυτό... πόσο σπουδαίο... ευχαριστώ Μαρία! καλό σου μήνα φίλη...
Δημοσίευση σχολίου