Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010


Όραμα

Είχα
Ένα περίεργο όραμα
Ο Ιησούς
Αιμόφυρτος
Κατέρχεται απ΄το Σταυρό
Βαδίζει ανάμεσα στους έκπληκτους στρατιώτες
Πλησιάζει τη μητέρα Του
Της χαρίζει ένα βλέμμα απορίας
Πλησιάζει τον Ιωάννη
Του χαρίζει ένα χαμόγελο στοργής
Πλησιάζει έναν άγνωστο
Του χαρίζει σταγόνες απ’το αίμα Του
Συνεχίζει τον αργό βηματισμό Του

Κι ενώ σχίζεται ο ουρανός
Και σείεται η Γη
Εκείνος φτάνει αγέρωχος
Και σιωπηλός
Στο δέντρο που φιλοξενεί
Τον κρεμασμένο Ιούδα
Του αγκαλιάζει τα πόδια
Τον φιλά
Κάτι του ψιθυρίζει
Χαιδεύει τρυφερά
Το άψυχο κορμί
Τον λύνει
Τον παίρνει στ’Αγια χέρια Του
Και τον πηγαίνει ως τον Τάφο
Που ήταν προορισμένος για Κείνον…

Το στερέωμα πλένεται
Από βροχή και αίμα
Από οργή και ανάσες
Τα χώματα της σκέψης
Καθάρονται σε μια στιγμή
Απ’τη σιωπή όσων
Ευλογήθηκαν
Να Δουν…
Να καταλάβουν…

Κι ο Κύριος τον φίλο Του
αποθέτει στη πέτρα
τον σκεπάζει με καθαρό σεντόνι
τον σκεπάζει με στοργή
Του χαρίζει μια αιωνιότητα αγάπης
Δακρύζει ο Διδάσκαλος
Και η σπηλιά ανασαίνει
Σαν ζωντανός οργανισμός

Κι ύστερα βγαίνει
Επιστρέφει
Βαδίζει πάλι ανάμεσα στο κόσμο
Οι ποταμοί βροχής
Πλένουν το άχραντο κορμί
Οι αιώνες πάνω Του
Ρυτιδώνουν τον αέρα που αναπνέει
Και τα ρυάκια από νερό
Και αίμα
Γίνονται ύστερα από λίγο
Ιαχές
Ρομφαίες Πυρός
Και δέσμες άκτιστου Φωτός

Κι Εκείνος
Πλησιάζει το φοβισμένο Εκατόνταρχο
Και του ζητά
Απλά
Πολύ απλά
Να Τον καρφώσει πάλι
Στο Σταυρό Του…

Σεπ 2009

15 σχόλια:

Νερένια είπε...

Ιούδας ... τόσο παρεξηγημένη μορφή...

μα κάποιος έπρεπε να κάνει τη "βρόμικη" δουλειά... έτυχε ο Ιούδας... θα μπορούσε να είναι ο καθένας μας ... εγώ εσύ... ο Πέτρος... κανείς δε ξεφεύγει τελικά από αυτό που του είναι γραμμένο;

Πολύ δύναμη και άπειρη τρυφερότητα φωτίζει την κάθε λέξη σου Ονειρευτή...

Να έχεις μια όμορφη μέρα.....

Ανώνυμος είπε...

της χαρίζει...
του χαρίζει...
χαρίζει..
μια αιωνιότητα αγάπης

γιατί η αγάπη μόνο χαρίζεται

φιλιά υπέροχε Νημερτή

Ανώνυμος είπε...

Στη δικη του μεταφραση θα ελεγε ο Ιησους αν ζουσε σημερα: "Ο αληθινος μου εχθρος ειναι ο φιλος μου που θελω να αναδειξω, ακριβως εκεινος για τον οποιο θα θυσιαζομουν προκειμενου να μου ξεκλειδωσει τη ψυχη του."

Στη Τεκτονικη μεταφραση, θα ηταν το εξης: Οταν ο τυρρανος σκοτωνει τους εχθρους δεν παυει βαθια του να τους εκτιμαει σαν τους μοναδικους φιλους του. Ολοι οι αλλοι ειναι κολακες που τους εχει μεγαλη αναγκη αλλα και που πραγματικα τους σιχαινεται. Εκει μονο, στον αντιπαλο βλεπει το μεγαλειο της υπαρξης του γιατι, αν δεν υπηρχε εκεινος, θα ενιωθε πως ειναι το πιο γελοιο υποκειμενο αφου η δυναμη του χανοντας τον προορισμο της δεν θα ηταν πια δυναμη.

Κι ομως, το δευτερο το ειπε ο Ιησους στη πραγματικοτητα.

Καλημερα φιλε Νημερτη!

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Νημερτή μου,

είσαι αστείρευτος, ατελεύτητος, μοναδικός!!!

Έχω γκρεμίσει προ πολλού τα τείχη της πόλης μου προς τιμήν Σου, Ποιητή μου!!!

Αγκαλιά!!!

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Δεν νομίζω ότι έχω διαβάσει κάτι το συγκλονιστικότερο σχετικά με την τον Ιησού την σταύρωση και τον Ιούδα
Από τις ωραιότερες συλλήψεις του νου!
Με συντάραξε αυτή η πορεία από και πρός τον Σταυρό!
Καλό σου βράδυ

Νimertis είπε...

ευτυχώς, μέσα στους αιώνες, η αδικία αποκαταστάθηκε... δεν έσβησε το άγος όμως στις τάξεις κάποιων αδελφών ο Ιούδας έχει την θέση που του αρμόζει... να σαι καλά Νερένια μου...

χαίρομαι που εστίασες εκεί που χτυπά η καρδιά Σιλένα... γιατί αυτή είναι η καρδιά...

Ηχε, αληθινά σ'ευχαριστώ για την ανάλυσή σου, τη σκέψη σου, την μυητική σου ανάγνωση... μαθαίνω κι εγώ... κι όσο βαθύτερα στην Ατραπό, τόσο περισσότερο μαθαίνω... ευχαριστώ...

Πυρφόρα μου! Σ'ευχαριστώ!!!

Χριστόφορε, χαίρομαι που με τιμάς μετά από καιρό με τη σκέψη σου... να σαι καλά!!

Ρένα είπε...

Συγκλονιστικοί οι στίχοι σου. Η αγάπη, η συγχώρηση, η λύτρωση. Αυτή θα έπρεπε να είναι η πορεία στη ζωή...Μας τη δίδαξε ο Ιησούς δεν ξέρω όμως αν ο άνθρωπος στάθηκε ικανός να την ακολουθήσει.
Σου εύχομαι καλό Σ.Κ.

Vaso Mprataki είπε...

Συγκλονιστικό !!!
Η αγάπη η συγχώρεση ,η λύτρωση ...πόσοι αλήθεια θα είχαν την δύναμη να συγχωρέσουν αυτούς που τους σταυρώνουν ;
Εκεί νομίζω κρύβεται το μεγαλείο της ψυχής ενός ανθρώπου ...να μπορεί να συγχωρέσει
αυτούς που τον σταυρώνουν και δυστυχώς υπάρχουν χιλιάδες τρόποι που μπορεί κάποιος να σταυρώσει έναν άνθρωπο ...χωρίς καρφιά και αναίμακτα ...

Πολύ θα ήθελα να μάθω αν ισχύουν πραγματικά αυτά που γράφει ο Ήχος μένω άναυδη!!!

Την πιο όμορφη καληνύχτα μου
Με την αγάπη μου!!!

Νimertis είπε...

Σ'ευχαριστώ Ρένα για την ανάγνωση που έκανες... μάλλον αυτή είναι η κλίμακα... όχι η ανθρώπινη αλλά η ουράνια... αγάπη, συγχώρηση, λύτρωση... έτσι είναι... κανένας μας δεν το κατάλαβε ποτέ... για τους ανθρώπους πάει αλλιώς... 'αγάπη', κατάκτηση, υποδούλωση, θάνατος... να σαι καλά φίλη μου...

Καλησπέρα φίλη μου Βάσω... Νομίζω πως αυτό που έγραψε ο Ηχος εμπεριέχει μια σημαντική αλήθεια... αλλά ποιος είπε ότι είμαστε προετοιμασμένοι για τις αλήθειες;
Η υπέρβαση του Ιησού έχει τις ποιότητες ενός άλλου ανθρώπου... όχι σαρκωμένου θεού αλλά θεωμένου ανθρώπου...
την αγάπη μου...

Ηλίας Δεσύλλας είπε...

Aνατρετικό...κι όμως τόσο αληθινό..στίχοι που πετάνε από πάνω τους τόσους αιώνες προκαταλήψεων και στείρας τυφλής σκέψης...

Νimertis είπε...

σ'ευχαριστώ φίλε μου Ηλία... χαίρομαι που με επισκέφτηκες... όσα κι αν πούμε για τον Ιούδα, πάλι λίγα θα είναι... σε άλλες αναρτήσεις έχω αναφερθεί... τούτο το ποίημα είχε ταπεινή πρόθεση να καταδείξει την διαλεκτική 'φωτός' και 'σκότους' μέσα από το πρίσμα της 'κατάβασης' του είναι στο αληθινό, το μεθεκτό αλλά και το αδιανόητα 'αυτονόητο' για τον άνθρωπο...

μαχαιρης είπε...

Αν ηξερα φιλε μου περιεργε...
Ναι περιεργε, αυτο ηθελα να πω...
Αν ηξερα, λεω τον τροπο, νατο παρω αυτο το ποιμα, και να το βαλω στο μπλογκ μου, να φαινεται μονιμα, σε καθε σελιδα του...
Θα το εκανα...
Τωρα περιοριζομαι να το αντιγραψω σ ενα χαρτι...
Να το χαραξω σε φυλλο χαλκινο, να το κρεμασω στον τοιχο...
Και να το δειχνω σ οποιον απορει...
Πως ενας κομμουνιστης μπορει...
Ταυτοχρονα και να πιστευει..
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...

Νimertis είπε...

μαχαιρη σε καλωσορίζω στη Περιοχή Μ... με άγγιξες βαθιά φίλε μου... επίτρεψε την οικειότητα... απο χτες σε διαβάζω και στο δικό σου σπίτι... χαίρομαι που σε αντάμωσα... να σαι καλά!!!

foteinisou είπε...

Καταπληκτική περιγραφή, αφήγηση, ποίηση,
..σκέψη προπάντων!
Ο Ιούδας πήρε πάνω του όλο το βάρος μιας προδοσίας που δεν υπήρξε ποτέ!
Είναι δυνατόν να πιστεύει κάποιος ότι χρειαζόταν ένα φιλί για να υποδείξει τον Ιησού,
τη στιγμή που ήταν γνωστός σε όλους;

Ιούδας,
Σαούλ,
Παύλος..

Άραγε πόσα είναι αληθινά από όσα γράφουν τα σημερινά Ευαγγέλια
και πόσα αποτελούν προϊόν σκόπιμης παραπλάνησης;

Σε ευχαριστώ για όσα διάβασα εδώ και με συγκίνησαν και με έκαναν να γράψω!
Σκόρπιες σκέψεις..

Να είσαι καλά!

Νimertis είπε...

foteinisou σε καλησπερίζω... σ'ευχαριστώ από καρδιάς για το σχόλιό σου... σε συγχαίρω δε που αναζητάς βαθύτερα, που έχεις τόσο ευρύ νου... να'σαι καλά!