Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010


Α_ ντα_ μ


Ο Αλεφ σκεφτόταν:
Είμαι εντός όμως κάποια στιγμή οφείλω να εξέλθω
Στο εντός μου κυοφορείται όλο το εκτός
Αν δεν δαπανήσω την απαιτούμενη ενέργεια για να αποτολμήσω το δύσκολο βήμα, κινδυνεύω να γίνω ολοκαύτωμα
Όλα εκείνα που κληρονόμησα θέλω να τα κληροδοτήσω
Θέλω να προβληθώ στο εκτός
Θέλω να εκπορευτώ
Θέλω να δοκιμάσω και να δοκιμαστώ
Δεν είμαι πια το όνειρο του εαυτού μου
Οφείλω να γίνω ο εαυτός του ονείρου μου…

Ο ΝΤΑλετ σκεφτόταν:
Βρίσκομαι εκτός
Απλώθηκα νωχελικά στην υλοποίηση
Η πρωτογενής δημιουργία μου βρίσκει μορφή
Μορφώνομαι
Μορφοποιούμαι
Δεν είμαι πια ο πρώτος αλλά οδεύω στον έσχατο
Έχω την απρόσιτη κληρονομιά μου
Αλλά οφείλω να την μετασχηματίσω σε δράση
Χωρίς τη δράση μου όλα όσα σκέφτομαι θα μείνουν σκέψη
Όλα όσα αισθάνομαι θα με πνίξουν
Όλα όσα ονειρεύομαι θα με αποσαρκώσουν
Κι έχω αίμα που τρέχει στις φλέβες μου
Κι έχω μάτια που διψούν να γραπώσουν το αύριο
Κι έχω ανάσες που δεν χωρούν στο σαρκίο μου
Θέλω να περπατήσω το δρόμο μου
Θέλω να υπάρξω αληθινά…

Ο Μεμ σκεφτόταν:
Το σκίρτημα της Δημιουργίας είναι η ωραιότερη μουσική που έχω ακούσει
Είμαι παιδί της πρωτόγονης και πρωταρχικής Ανάγκης
Μένει να αγκαλιάσω τη Δύναμη
Αλλά φοβάμαι
Έχω γονείς τις δονήσεις του Απείρου
Έχω αδελφούς τα χτυποκάρδια του Χρόνου
Έχω ομογάλακτους τους περιιπτάμενους φωτοδότες αστέρες της Νόησης
Κι όμως
Ακόμη φοβάμαι
Αν σφίξω άραγε δυνατά
Στα χέρια μου
Τούτο το σβώλο χώμα
Θα ματώσω;

Ο Αλεφ χαμογελούσε
Ο ΝΤΑλετ δρούσε
Ο Μεμ αγωνιούσε

Ο Αλεφ ονειρευόταν
Ο ΝΤΑλετ προσδοκούσε
Ο Μεμ πονούσε

Ο Αλεφ γεννιόταν
Ο ΝΤΑλετ γεννούσε
Ο Μεμ γερνούσε

Ο Αλεφ αγνοούσε
Ο ΝΤΑλετ αναρωτιόταν
Ο Μεμ αγνοούνταν

Ο Αλεφ αφομοίωσε τον εαυτό του και πέθανε
Ο ΝΤΑλετ αρνήθηκε τα πάντα και κατασκεύασε τον εαυτό του από την αρχή
Ο Μεμ αρνήθηκε τον εαυτό του, κατασκεύασε τη Θρησκεία κι έζησε για πάντα…

Οκτ2010

9 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Απο τα ωραιότερα και -ας το πω- διδακτικότερα κείμενα που έχω διαβάσει.
Ούτε καν είχα φανταστεί ότι η λέξη ΑΔΑΜ προέρχεται από τα αρχικά γραμμάτων του Φοινικικού Αλφαβήτου.
Ειλικρινά σε ευχαριστώ για την γνώση

Ανώνυμος είπε...

αθώα χαρά-όνειρο-γέννηση-αφέλεια

δράση-προσδοκία-δημιουργία-αμφιβολία

αγωνία-πόνος-φθορά-ανυπαρξία

ο συνδυασμός των τριών μας φτιάχνει τον Ανθρωπο...

Νimertis είπε...

Φίλε Χριστόφορε, σ'ευχαριστώ πολύ τόσο για την παρουσία σου όσο και για την προσοχή σου... ένα ιδιαίτερο 'αφήγημα' είναι τούτο... ανένταχτο σε φιλολογικούς τύπους... μελετώ τον Ιουδαϊκό μυστικισμό κάμποσα χρόνια κι έχω επιρροές... μια όμορφη Κυριακή να έχεις...

Σιλένα καλημέρα...
είναι μια διαφορετική η δική σου προσέγγιση και με χαρά τη φιλοξενώ... πάντοτε η σκέψη σου με ενδιαφέρει... σ'ευχαριστώ...

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

και γεννιέται ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος..

Τα σέβη μου, αγαπημένε μου φίλε!!!

Νimertis είπε...

αγαπημένη μου Πυρφόρα... επιχείρησα να αποτυπώσω μια κλίμακα... την εκπόρευση... την σταδιακή εκδίπλωση αλλά και ενσάρκωση... το εγχείρημα δύσκολο... ανηφόρα μεγάλη... σ'ευχαριστώ πολύ!

Ανώνυμος είπε...

Φοινικικού Αλφαβήτου ?????

Για ποιο Φοινικικό Αλφαβήτο μιλάμε minerti

δεν το λέω για σένα

Από μας το δανειστήκαν ......

Έλεος δηλαδή

Συγνωμη που ξεφευγω αλλα δεν υπαρχει Φοινικικο αλφαβητο

απο μας το δανειστηκαν

Iptamenos Ollandos είπε...

Δύσκολα βρίσκει κανείς τέτοιες όμορφα πλασμένες ιστορίες με νόημα στο διαδίκτυο.
Δηλώνω εντυπωσιασμένος και στέλνω την καλησπέρα μου.

Νimertis είπε...

φίλε μου Δημήτρη, επειδή γλωσσολόγος δεν είμαι και ούτε θα ισχυριστώ ότι γνωρίζω με βεβαιότητα τόσο δύσκολα ζητήματα, μένω απλά στην δική μου μελέτη... προσωπικά αναφέρθηκα στον Ιουδαικό μυστικισμό -και άλλα δεν θέλω να αναφέρω γιατί είναι κάπως εξειδικευμένοι τομείς- και από κει είναι εμπνευσμένο τούτο το ποίημα... υπάρχουν ζηλωτές της θέσης που εκφράζεις κι εσύ και την οποία γνωρίζω κι εγώ -και την έχω ψάξει αλλά καθαρά 'ερασιτεχνικά'-όμως ως εκεί... ίσως να μην έχει και τόσο μεγάλη σημασία ποιος ακριβώς εφηύρε εκείνο ή το άλλο Δημήτρη, και να σου πω, κανείς ίσως δεν μπορεί να συγκριθεί με το μεγαλείο των Ελλήνων, αυτό δεν μας αρκεί; δεν είναι ρατσιστικό αλλά χρειάζεται και προσοχή... μια διαρκής όσμωση πολιτισμών και ιδεών δεν είναι ολόκληρη η ιστορία; εμένα αυτό μου φτάνει...
σ'ευχαριστώ για την παρουσία σου φίλε μου... να σαι καλά!

Ιπτάμενε Ολλανδέ, ειλικρινά σ'ευχαριστώ θερμά! με τιμάς!

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

επιχειρώ αποτολμώντας
ενσάρκωση Μητέρας
ενός παιχνιδιού εκδίπλωση
θανάτου και ζωής
σε κλίμακα αποτύπωσης
σταδιακά εκπορεύομαι
στον μυστικό σου κόσμο

αν μυηθώ αγγίζοντας
τ' ακροδάχτυλά σου
άραγε θα ματώσω;


Θα τολμήσεις;
θα τολμήσουμε;