Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010



Σκέφτομαι καμιά φορά
Τι θα γινόταν αν ξυπνούσα μια μέρα
Σε μια έρημη πόλη;

Αν άνοιγα το ραδιόφωνο
Και υπήρχαν μόνο παράσιτα
Αν άνοιγα την τηλεόραση
Και δεν υπήρχε σταθμός
Αν έβγαινα στο δρόμο
Και δεν υπήρχε κανείς;

Τι θα γινόταν άραγε
Αν ξυπνούσα μόνος;
Ολότελα μόνος στη πόλη;

Κι αν έπαιρνα το αυτοκίνητο
Και ταξίδευα στους άδειους δρόμους
Περνούσα από άδεια μαγαζιά
Κι από άδεια σχολεία
Προσπερνούσα ερημωμένες πλατείες
Και πάρκα που δεν έχουν πια ζωή
Τι θα γινόταν άραγε;
Και τι θα με πλημμύριζε;

Ο απόλυτος τρόμος;
Η απόλυτη ευτυχία;
Η απόλυτη μοναξιά;

Ποιος είμαι τότε;
Πως με λένε;
Τι σημασία έχει αν έχω παρελθόν;
Τι νόημα έχει να έχω μέλλον;
Ποιος ήμουν κάποτε;
Ποιος έχτισε όλα τούτα ολόγυρά μου;
Και γιατί τα εγκατέλειψαν όλοι;

Αν υπάρχει η αλφαβήτα του κόσμου
Ποιος θα μου διδάξει το ‘α’;

30 σχόλια:

goofyMAGOUFH είπε...

Νημερτή,
ακόμα κι αν το έχω ήδη επισημάνει
στο παρελθόν, θέλω να πω
πως ο επίλογος των ποιημάτων σου
-αυτός οι λατρεμένος πηγαιμός-
καθηλώνει χωρίς επιείκια τους αναγνώστες σου!
Γοητευμένη!

Επίσης, δεν ξέρω πως να το πω αλλά,
ενώ καταθέτεις κεφαλαιώδη ερωτήματα
και τιτάνιες αγωνίες,
-θέματα που οδηγούν σε σκοτεινές σκέψεις-
οδηγείς το λογισμό μου σε δώματα φωτεινά.
Θα επανέλθω επ' αυτού
επειδή ακόμα το επεξεργάζομαι.

Ακουμπώ την καλημέρα μου στις χούφτες σου
ως το 'α' της ημέρας σου!

Ανώνυμος είπε...

Πολλές φορές ξύπνησα βλέποντας την "έρημο". Μόνο αναμνήσεις από τα μέρη που πέρασα με όλους αυτούς που χάθηκαν από την ζωή μου. Εικόνες άδειες από ζωή αλλά γεμάτες όμως από ανθρώπινη ενέργεια. Τρομακτικό με μια πρώτη ματιά αλλά στην πορεία σιγά σιγά γινόμουν και εγώ κομμάτι αυτών των αναμνήσεων. Αναμνήσεις που όμως μου θύμισαν ότι κάποτε ήμουν το Α όλων αυτών των στιγμών...γιατί όχι και τώρα?

Ανώνυμος είπε...

θα ζητήσω ξανά την άδειά σου να δημοσιεύσω κι εγώ αυτό το καταπληκτικό ποίημα, δημιουργεί τόσα συναισθήματα που αναβλύζουν αυθόρμητα και εναλλάσσονται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς που ό,τι και να πω θα είναι "φτωχό"! εξαιρετικό
την καλημέρα μου

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Είσαι Εσύ!
Τι κι αν δεν υπάρχουν άλλοι;
Είσαι Εσύ
ο σύντροφος του εγώ σου
και χρέος έχεις
να δημιουργήσεις μέλλον!
Εσύ το "α"!..Καρφίτσωσέ το
στο πέτο σου
και, ξεκίνα δουλειά!

Είσαι εξαιρετικός, φίλε μου!
Νιώθω τυχερή που
ανταμώσαμε!!!
Την αγάπη μου, ξεχωριστέ μου!!!

Νimertis είπε...

Γκούφη μου... θα πει κανείς ότι ίσως είμαι επηρεασμένος από κάποιες ταινίες με ανάλογο περιεχόμενο... ή ίσως βαθύτερα, από εκείνο το ερώτημα που κρεμιέται μετέωρο από το Μεσαίωνα κιόλας ανάμεσα στους θεολόγους, τι θα γινόταν δηλαδή αν ξυπνούσε κάποτε η ανθρωπότητα και είχε διαγραφεί από τη συλλογική της μνήμη η ύπαρξη του Θεού... θα τον επινοούσε κάποιος κάποτε σε μια διεργασία ιδιότυπης θρησκευτικής μηχανικής; πότε θα εμφανιζόταν το πρώτο ιερατείο; ποιος θα ήταν ο πρώτος ιερέας του νέου κόσμου;
δεν ξέρω αν περίμενα να γοητεύσει τούτο το 'αφήγημα', τούτος ο εσωτερικός μονόλογος... το βέβαιο είναι πως με συγκίνησε πολύ το σχόλιό σου, η ζεστή σου υποδοχή... έχω στις χούφτες μου την καλημέρα σου... πολύτιμη και λαμπερή!!!

Νimertis είπε...

Leda Swan ευχαριστώ που μοιράστηκες αυτές τις τόσο προσωπικές σου σκέψεις... το θεωρώ πολύ τιμητικό... γιατί όχι λοιπόν απαντάς... και το θεωρώ ένα τόλμημα αυτό...

Silena, να το ξέρεις, είναι προνόμιο ξεχωριστό να φιλοξενούμαι στον υπέροχο ιστοχώρο σου... ευχαριστώ πολύ που έχεις τόση προσοχή στα κείμενά μου...

Νimertis είπε...

Πυρφόρα μου... τι να σου απαντήσω... ίσως θα έπρεπε να δεις την έκφρασή μου... μου άρεσε αυτό το 'καρφίτσωσέ το και ξεκίνα δουλειά'... μια Εργάνη της γραφίδας αλλά και μια υφάντρα του υπερ-αισθητού, εκεί που η γλώσσα καταλύεται... δεν έχω άλλα λόγια...

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Εχω πει τοσες φορές πως αν όλοι αυτοί οι φιλόσοφοι δεν ασπάζονται ,δεν τηρούν ,δεν διάγουν βίον σύμφωνα με τις θεωρίες τους...ο λόγος τους αντηχεί στο κενό..
Κάτι σαν τους ιερείς με την θρησκεία!
Νημερτή φίλε μου πιστεύω οτι ο εσωτερικός κι ο εξωτερικος σου κόσμος, έχει την ίδια ταύτηση ,την ίδια ευαισθησία που τιμά τον Ανθρωπο !!!
Καλό σου βράδυ

Ανώνυμος είπε...

με τρομάζει αυτή η σκέψη σου ...

μόλις το διάβασα ..

δεν θα το διαβάσω δεύτερη φόρα
...

σε αυτών των κόσμο κάνεις δεν θα ήθελε να ζει μόνος του Νημερτη μου ...

Ανώνυμος είπε...

Κατά την γνώμη μου είναι η βαθύτερη φοβία που κρύβεται κάτω από την επιφάνεια όλων μας

Και είναι μέσα στο υποσυνείδητο και στις ποιο βαθιές φοβίες της σκέψης μας

Να ξυπνήσουμε μια μέρα και ξαφνικά να μείνουμε μονοί ..

Είναι μια ενδόμυχη σκέψη που όλους μας φοβίζει φίλε μου

Να σαι καλά

Ανώνυμος είπε...

Φιλε μου μολις θυμηθηκα μια ταινια του Αλεν Ρενε

λεγεται Χειρωσημα Αγαπη μου ...

ειναι η ατομικη βομβα ...

φαντασου να εισαι σε ενα καταφυγιο υπογειο κατω απο την γη ....

και μετα την πηρυνικη εκρηξη οταν θα ειχες βγει στην επιφανεια ολος ο κοσμος να ειταν ερημος απο την πυρηνικη κταστροφη ....

με τρομαζει ......

και τα μυστικα αυτα δεν επρεπε να βγουν στην επιφανεια ...

επεσαν σε λαθος χεργια ...

να γιατι χριαζεται η μυστικοτητα

γιατι καποια μυστικα πρεπει να ειναι μονο για μυημενους ...

λοιπων με εβαλες σε σκεψεις ....

σκοτεινο ειναι και τρομαχτηκο

να σαι καλα και παλι ...

Ανώνυμος είπε...

και επειδή δεν αντεχω θελω να δημοσιεύσω κι εγώ αυτό το καταπληκτικό ποίημα στο blog moy η οπου αλλου θελω για να βλεπω τι αντριδρασεις θα προκαλεσει σε αλλα ατομα ....

Νimertis είπε...

φιλη μου Δέσποινα, δεν ξέρω πως μπορεί κανείς να αξιολογήσει τον εαυτό του αλλά αν η ευαισθησία που σημειώνεις είναι ένα δακτυλικό αποτύπωμα στο βλέμμα του, αυτό είναι από μόνο του ξεχωριστό... σ'ευχαριστώ πολύ για τη σκέψη σου...

Δημήτρη, αναρωτιέμαι... είναι αληθινά μια φοβία ή... ένας πόθος; οι άλλοι, τελικά γύρω μας ειναι... ντεκόρ; ο κόσμος υπάρχει για μας; η απόλυτη μοναξιά είναι πέρας ή αφετηρία; αναρωτιέμαι απλά... και... φοβάμαι και τις απαντήσεις!!!

λογια εικονες τραγουδια είπε...

νομιζω καλε μου φιλε πως θα ηταν μεταβαση απο μια πραγματικοτητα-εν πολλοις εικονικη- σε μια αλλη λιγοτερο εικονικη,

δεν ειναι και τοσο τραγικο, τουλαχιστον στην αρχη, για μετα ποιος να ξερει;

ζωο η θεος μετα;
η μια ανθρωπινη υπαρξη που θα επινοησει μια νεα εικονικη πραγματικοτητα μεσω των αναμνησεων
και θα ζησει στο νησι της νεας πραγματικοτητας;

ισως να μην ειναι συναφες μ αυτο που θελεις να πεις, αλλα θυμηθηκα τωρα τα πειραματα αισθητηριακης αποστερησης και τις "περιεργες αντιδρασεις" οσων ειχαν υποβληθει σ αυτα

Νερένια είπε...

Ουφ ... δεν μου έκανε τη χάρη ο γουγλις να σου φέρει το μνμ μου ...οποτε...ξανα...


Νημέρτη μου είσαι από τους πρώτους φιλοαναγνώστες της περίεργης πορείας μου ..καθώς το μπλογκ μου είναι ένα ας πούμε ημερολόγιο θα έχεις καταλάβει πως η μοναξιά ήταν τις περισσότερες φορές κολλημένη με ένα βάναυσο τρόπο πάνω μου ... όμως υπάρχει αυτή η μαγικά παράξενη καμπή του εγώ μας που ενώ νομίζουμε πως έχει παρακάτω μας τραβάει στην επιφάνεια .... δεν ξέρω αν είναι το ένστικτο της αυτοσυντήρησης ή κάτι άλλο, το μόνο σίγουρο είναι ότι κάνεις τη μοναξιά φίλη! Πορεύεσαι μαζί της στα αγνωστα μονοπάτια του μυαλου , της ψυχής και του κορμιού σου! Αναγεννιέσαι από τις στάχτες σου , ως άλλος φοίνικας! Τότε ακριβώς ψάχνεις αυτό το α .... το δικό μου το βρήκα στα μάτια ενός μικρού παιδιού... έμαθα να εκπλήσσομαι από την αρχή και κρατώ κάθε μέρα την έκπληξη , σαν ανοίγω τα μάτια μου να βλέπω τον ήλιο υπέρλαμπρο και πριν τα κλείσω να ακούω τα μυστικά της Σελήνης μου...


Κάνε το τέλος μια όμορφη και νέα αρχή ...

Τα φιλιά μου...

Νimertis είπε...

νομίζω φίλε μου ΛΕΤ, τα πειράματα που ανέφερες έχουν και παρά έχουν σχέση... διότι το εξωτερικό σύμπαν δεν είναι η προβολή του εσωτερικού; δεν το είπα εγώ, με... πρόλαβε ο Ελύτης που κάπου αναφέρει ότι [και να με συμπαθάς που τον χρησιμοποιώ εδώ αλλά το έχω πρόσφατο] 'ένα τοπίο δεν είναι, όπως το αντιλαμβάνονται μερικοί, κάποιο απλώς σύνολο γης, φυτών και υδάτων. Είναι η π ρ ο β ο λ ή τ η ς ψ υ χ ή ς ε ν ό ς λ α ο ύ ε π ά ν ω σ τ η ν ύ λ η...'... όπως μέσα έτσι και έξω...
κι όμως, ακόμη αναρωτιέμαι... είναι ευλογία ή κατάρα; είναι το τέλος όλων ή η αρχή όλων;

Νερένια, γράφεις 'έμαθα να εκπλήσσομαι από την αρχή και κρατώ κάθε μέρα την έκπληξη , σαν ανοίγω τα μάτια μου να βλέπω τον ήλιο υπέρλαμπρο και πριν τα κλείσω να ακούω τα μυστικά της Σελήνης μου...' είναι πολύ σπουδαίο αν το έχεις κατακτήσει αυτό! είναι ο πολύτιμος μαργαρίτης σου, είναι το Αλεφ σου, είναι το ανθισμένο ρόδο της ψυχής σου...
πολύ σ'ευχαριστώ που μοιράστηκες εδώ αυτές τις μύχιες σκέψεις σου...
πολλά φιλιά!!!

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Μοιάζει σαν ένα παιδί που το άφησαν μόνο του σ ένα σκοτεινό δρόμο. Νομίζει οτι ειναι μόνο του αλλά είναι λίγο πιο εκεί από μια αγκαλιά γεμάτη φως και τρυφεράδα. Η μοναξιά έχει νόημα που η ερημιά δεν έχει. Ο κόσμος δεν μπορεί να ερημώσει παρά μόνο σ ένα φοβικό όνειρο. Ακόμη και η απόλυτη μοναξιά ακούει την καρδιά της να χτυπάει..

Νimertis είπε...

Ναι! μου άρεσε πολύ αυτό που έγραψες Ρεγγίνα... πολύ!!

Νερένια είπε...

Νημέρτη .... θέλει πολύ δουλειά αυτή η κατάκτηση ...και είναι κάτι τόσο απλό για τα παιδια... μα σαν μάθουμε να ζούμε το χάνουμε ...δυστυχώς...

Καλό βράδυ....

goofyMAGOUFH είπε...

Νημερτή,
οι εκάστοτε βάρβαροι δεν διαφέρουν
από τους εκάστοτε θεούς.
Όπως εφευρίσκουμε τους μεν
εφευρίσκουμε και τους δε.
Αυτό που με ξαφνιάζει ξέρεις ποιο είναι;
Ότι με τους θεούς βολευόμαστε αιώνια
-μάλιστα τους επιβάλλουμε στην κληρονομιά
που αφήνουμε στα παιδιά μας-
ενώ τους βάρβαρους τους εξαντλούμε γρήγορα.

Νimertis είπε...

Ναι φίλη Νερένια... θέλει δουλειά... όπως και κάθε τι που αξίζει... να σαι καλά...

Αν ισχύει Γκούφη μου ότι εφευρίσκουμε τους θεούς -κατά την μεθοδολογία και όχι μόνο που εφευρίσκουμε και τους δαίμονες- τότε το ερώτημά σου έχει βάση και είναι εξαιρετικής διεισδυτικότητας!!! αλλά εδώ θα μας βοηθούσαν πιθανώς οι Ιωνες φυσικοί φιλόσοφοι οι οποίοι είδαν και τις δυο όψεις του νομίσματος, δικαιοσύνη και αδικία, πάνω και κάτω, φως και σκοτάδι, φιλία και στάση, πόλεμο και ειρήνη και τις είδαν ως α ν α γ κ α ί ε ς όψεις του αυτού… η ηθική φιλοσοφία του χριστιανισμού εξόρισε το ‘κακό’ από την διπολική ισορρόπηση και το πέταξε έξω από το σχέδιο του Θεού άρα και του ανθρώπου ως υπαγόμενου στο σχέδιο αυτό - και το ‘παράτησε’ στην λειτουργία του αμαρτωλού κόσμου, … αν μας φαίνονται ‘παράξενοι’ και ‘κακοί’ και ‘ζηλόφθονοι’ οι έλληνες θεοί δεν είναι επειδή μονάχα προβάλλουμε πάνω στο θείο ανθρώπινα πάθη, είναι επειδή μεγαλώσαμε –επί 2000 χρόνια δηλαδή- με την μανιχαϊστική αντίληψη, Θεός – καλόν, Διάβολος – κακόν… αισθανόμαστε αδιανόητο να θεωρήσουμε ότι το ένα μπορεί να περιέχει το άλλο… επιχειρώ μια πρόχειρη ανάλυση αλλά πιστεύω ότι επικοινωνούμε σ’αυτό… ο νους μας έχει ‘καταστραφεί’ υπ’αυτή την έννοια καθώς έχει νοηματοδοτήσει αρνητικά το κακό –ακόμα και στη φυσική του διάσταση, στη λειτουργία των εποχών, στην ισοπεδωτική δράση των φυσικών φαινομένων κλπ- και περιμένει από το Θεό μονάχα το Αγαθό και το Καλό… για τους Ελληνες ήταν μάλλον το αντίθετο φυσιολογικό… όταν όλα πήγαιναν καλά τους φαινόταν ύποπτο… περίμεναν να έρθει η εναντιότροπη δύναμη να… ηρεμήσουν… όταν διαρκούσε πολύ η χαλασιά ήξεραν πως θα ξημερώσει και η γαλήνια μέρα…
… δεν υποστηρίζω την απόλυτη επιταγή των φυσικών νόμων καθώς με την πρόοδο του ανθρώπινου πολιτισμού πολλές δεισιδαιμονίες έφυγαν από τη μέση αλλά μαζί με αυτές έφυγε και τούτη η σφαιρική θεώρηση όλων των δράσεων, εξωτερικών και εσωτερικών ως ΑΝΑΓΚΑΙΩΝ και επικράτησε η θεώρηση πως μονάχα το καλό είναι αναγκαίο και το ‘κακό’ είναι… η απουσία καλού!
… να λοιπόν που η σκέψη σου γονιμοποιεί Γκούφη μου… αν και δεν είμαι ο καταληλλότερος να τα αναλύσει όλα τούτα…

VENNIS MAK είπε...

Aπο το Α ως το Ω εχει πολλα γραμματα,πολυ δρομο,πολυ αναζητηση..Μπορει ομως και μια δρασκελια...-καλησπερα απο ερετρεια κ ενα μαγικο ουρανο λιγο πιο πανω απο μια σκεψη-πως ολα καποτε αλλαζουν..

Νimertis είπε...

Ωραία η Ερέτρια, ωραία και η σκέψη σου Βενετία... [λοιπόν, υπάρχουν κάποιες λέξεις που αγαπώ πολύ... δεν ξέρω το γιατί... μια από αυτές είναι η δρασκελιά...]... ώστε όλα κάποτε αλλάζουν... μεταβαλλόμενα αναπαύονται; ή αναπαυόμενα μεταβάλλονται; απαιτώ απάντηση Βενετιακή!

VENNIS MAK είπε...

σημασια εχει να κρατήσουμε τα πόδια μας σε φόρμα!!!!!!!!!!!(για τις δρασκελιες..)-καλησπερα-το βεναστρο σημερα τρεμοσβησε προς στγμη..

Νimertis είπε...

πήρα την απάντηση που μου άξιζε!!! [αστεϊσμός]... -το τρεμόσβησε να το εκλάβω κλινικώς ή άλλως πως; πτώσις πιέσεως; υπογλυκαιμία; κάτι άλλο;

VENNIS MAK είπε...

χχαα!!!!!!!!!!!αναδευουμε(ολα)και σερβιρουμε...(ετεροχρονισμενη πανσεληνος...)

Νimertis είπε...

οκ... αυτό είναι μαχητό... ταχύτατα η επίδραση θα παρέλθει...

VENNIS MAK είπε...

τιιιιιιιι?ηλπιζα να παραμεινει!!!χχιιι!!!

Νimertis είπε...

τσ, τσ, τσ... αυτό λέγεται απληστία!

VENNIS MAK είπε...

αναρωτιομουν απο τι διεπομαι-αποψε-το εμαθα κιολας..:):)