Πέμπτη 17 Μαΐου 2018

Ανατολή



Έζησα ένα θρίαμβο ικέτη
Μέσα από ήττες ένδοξες
Μέσα από νύχτιες ωδίνες
Βίωσα μια φωτεινή ακεραιότητα

Κι έχω φόρεμα το γέρμα του ήλιου
Και φυλαχτό το πρόσωπο της Περσεφόνης

Που βρίσκεται η ψυχή μου
Αν όχι μέσα στον παγκόσμιο πόνο;

Δεν είχα γεννηθεί
Μα ψέλλιζα κιόλας χτυποκάρδια
Όχι, δεν είχα μάτια σάρκινα
Είχα όμως τη κληρονομιά των άστρων

Έζησα μια ευλογημένη θλίψη
Μέσα από δάνειες επιτυχίες
Κρυμμένος ήταν ο Απόλλωνας
Στα δάκρυα της μοναξιάς μου
Κι είχα στεφάνι ακριβό
Απ’το ατσάλι του Ηφαίστου
Κι ένα σεντόνι
Απ’το μετάξι της Εργάνης

Που βρίσκεται η καρδιά μου
Αν όχι στο άγγιγμα ενός παιδιού ορφανού;

Δεν έχω φλόγα για να σβήσει
Δεν έχω θάνατο να με αναλώνει
Μα στέκομαι στην Ανατολή
Κι έχω περήφανο το βλέμμα
Σ’ο,τι αρνήθηκε να λησμονηθεί
Και σ’ό,τι ονειρεύτηκα


Πως θα με αφανίσει…

Δεν υπάρχουν σχόλια: