ΔΥΑΔΙΚΟΤΗΤΑ
Ο ερημίτης κι ο τρελός
μετρούν ανάποδα τις ώρες.
Ντύνονται πάντα με κουρέλια. Μ’ αινίγματα.
Πνίγουν κραυγές. Κρύβουν ζωές.
Βλέπουν βαθιά μέσα στους άλλους.
Ξυπνάνε αλήθειες. Κινούν υποψίες.
Ο διάβολος κι ο άγγελος
μετρούν ανάποδα τους εραστές τους.
Ντύνονται πάντα μες στο φως. Σαν τον καπνό.
Μεταμορφώνονται και προκαλούν.
Ξέρουν βαθιά τι θέλει ο άλλος.
Τον συναρπάζουν. Τον ξελογιάζουν.
Η ύπαρξη και η σκιά
μετρούν ανάποδα τις προβολές τους.
Ντύνονται πάντα εναλλαγές τους.
Θολές ματιές. Χαραγματιές.
Αντανακλούν βαθιά μέσα στους άλλους.
Τους παρασέρνουν. Τους μπερδεύουν.
Τι βγαίνει από την ένωση;
Αυτό το σκοτεινό που πλάθει το δυαδικό
κέλυφος της οργής μου…
σε ποιόν ταιριάζει να εκραγεί;
Σ’ αυτόν που μ’ εξαπάτησε.
Στον ίδιο το δημιουργό!
Άτη Σολέρτη Ερημία Παθών
Εκδ. Βακχικόν (Vakxikon.gr), 2012
Είναι ψέμα λοιπόν ότι εμείς έχουμε τα ηνία και θέτουμε τάχα τους όρους της συνάντησής μας με την ποίηση… μερικές φορές η ποίηση μας επιτίθεται, μας σαρώνει, μας ‘αλλοιώνει’… πάει να πει ο λόγος που γεννιέται στα αρχαία βουνά του Χρόνου και του Ανθρώπου, σαν ποταμός φωτιάς κατέρχεται και αρδεύει τα χωράφια του είναι μας και δεν μας δίνει λογαριασμό…
Ο κόσμος της Άτης Σολέρτη που χρόνια γνωρίζω μέσα από το νετ, δεν είναι φτιαγμένος
για τους ράθυμους πλάνητες της ποιητικής έκφρασης… απαιτεί όλη την ετοιμότητα
του πολεμιστή και την ανοιχτοσύνη του αναζητητή… και σε ανταμείβει, είναι η
αλήθεια, με κάποιες στιγμές σκληρές αλλά κυριότερα πυκνές, αυθεντικού,
ενδόφωτου, εσωτερικού και ηδύαιχμου λόγου…
Περισσότερα
εδώ
6 σχόλια:
εξαιρετικός ο δυισμός των στοιχείων,η σκέψη για το παντρεμά τους ...ευφυέστατα απαντά στην ερώτηση : ο δημιουργός φταίει !
γυρνώ την πλάτη και ανακαλύπτω πως τούτο που μπόρεσα να συλλάβω πίσω απο τις λέξεις είναι ότι ο ίδιος μας ο εαυτός ανασταίνει και καταριέται και μετάψάχνει θεούς να αποδώσει τις ευθύνες των κατεστραμένων του..
και άλλα σκέπτεσαι όταν το ποίημα ποιεί αληθινά μονοπάτια..
εξαιρετικό !
Νημερτή ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη μεγάλη τιμή να με φιλοξενήσεις στην περιοχή σου! Με συγκινείς βαθύτατα με τα λόγια σου! Τα κρατώ, είναι πολύ σημαντικά για μένα κι αρχίζω κι εγώ την αναζήτηση για μια διαφορετικού τύπου συνάντηση...
Alex, σε ευχαριστώ από καρδιάς για τη θέαση και για τα καλά σου λόγια! Να είσαι καλά!
Εκεί πεθαίνει ο άνθρωπος...στο δύο...
Φίλη μου Άτη η τιμή είναι για την Περιοχή Μ να φιλοξενεί τον αυθεντικό ποιητικό λόγο...
να΄σαι πάντα καλά και εμπνευσμένη!
Κατά κάποιον τρόπο συμφωνώ με την προσέγγιση της Alex.
Eάν 'υπάρχει' δυισμός, αυτός έγκειται στη φυσική διεργασία που καθορίζει, αιτιολογικά θα λέγαμε, την ψυχική. Ή το αντίθετο: η ψυχική διεργασία καθορίζει την φυσική συμπεριφορά. Επειδή ωστόσο στην πραγματικότητα, πότε η μία και πότε η άλλη πλευρά ενεργεί ως αιτία, ο δυισμός δεν είναι παρά μια "εξωτερική" προβολή αυτής της διεργασίας.
Το πρόβλημα που παραμένει μέχρι σήμερα είναι η αποκοπή του συνειδητού από το ασυνείδητο που οδηγεί σε ένα ψυχικό ξερρίζωμα της ανθρώπινης ζωής.
Και η επανασύνδεση οφείλει, για να είναι αληθινή, να γίνει στο υλικό πεδίο,το οποίο είναι, εν τέλει και παρά τις όσες αντιξοότητες, όμορφο όταν εδώ, σε αυτό τον κόσμο πρέπει να κατακτηθούν και να πραγματωθούν όλα...
Τα άλλα είναι ανύπαρκτα στην ατέλειά τους και παραπλανητικά στη δράση τους.
Άρα ουσιαστικά κανείς δεν έχει εξαπατήσει κανέναν στον κόσμο της ευρύτερης ενότητας και της συμπάθειας των πάντων.
Η ποίηση εδώ νομίζω ότι λειτουργεί σαν μια κραυγή του υποσυνείδητου να ενωθεί με το συνειδητό, ως μια έκρηξη γλυκού θυμού για λύτρωση.
Συγχαρητήρια στην ποιήτρια!
Χριστός ανέστη, Νημερτή!
Θέλω να ευχαριστήσω την Αλεξ, την Μαρία, τη Βεατρίκη για τα λόγια τους και την κατάθεση του στοχασμού τους... να είστε καλά...
Δημοσίευση σχολίου