Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010


Ενοδία Εκάτη

Μην μας ξεχάσεις
πριγκίπισσα με το κίτρινο πέπλο
έλα!
ενθουσιασμένη
να χορέψεις ανάμεσα στους νεκρούς
εμάς
όλους που σε επικαλούμαστε
έλα!
να μας γητέψεις
φιλέρημη
σκοτεινοβλέμματη
παράξενη οντότητα
όλων των κόσμων που αγάπησαν
το φως της ανάσας σου
έλα!
ακαταμάχητη, ανίκητη
της Νύχτας δέσποινα
της Νύχτας που αλυχτάει
της Νύχτας των σκύλων
της Νύχτας των νεκρών
έλα!
μέγιστη Άνασσα των κόσμων
άκουσέ μας!
λυπήσου μας
στέρξε μας!
οδήγησέ μας!
εδώ
στα σταυροδρόμια που σε συναντά κανείς
εδώ είμαστε ξανά
και σε εκλιπαρούμε
για μια σταγόνα Νύχτας
για ένα βλεφάρων άνοιγμα
για μιας στιγμής άπειρη ηδονή
να χορέψεις μαζί μας!
Νύμφη πανέμορφη!
που δεν ξεχνάς στις υπώρειες του ύπνου
τα παιδιά
που δεν φοβάσαι τις σκιές
και τα αρχαία δάση
νυχτοβάτισσα δεινή
έλα!
Γίναμε όλοι μας παιδιά ξανά
και στων ματιών σου τις ανταύγιες
στη τελευταία μας μάχη
ηρωικά αναλωνόμαστε
προσμένοντάς σε!
μάγισσα των βαθύτερων εαυτών
τα ίχνη σου ενδιαίτημα έχουμε
και κατοικία μας αιώνια
τον όλο αθανασία
χορό σου!

Φεβ 2010

5 σχόλια:

logia είπε...

καιρό είχα να κολυμπήσω στη θάλασσα της σκέψης σου και σήμερα κολύμπησα στης νύχτας σου τα καμώματα

Νimertis είπε...

καλησπέρα φίλη μου... πολύ με τίμησες με αυτή σου την... βουτιά... σ'ευχαριστώ από καρδιάς!

fractal είπε...

Όλα τα λόγια μου για εκείνην πάντα ατέλειωτα μένουν.
Δεν ξέρω ποιός φταίει..
Η διάθεσή μου που αναθεωρεί την απόφασή να της μιλήσω για τα σημάδια της ψυχής μου, ή εκείνη που βιαστική και περίφανη, τυλιγμένη στην αυτάρεσκη υπεροψία της μου κρατά κλειστό το στόμα..
Έτσι πάντα όταν ξημερώσει λέω όσα έχω να της πω..

Ρένα είπε...

Κάλεσμα ερωτικό με φόντο το φεγγάρι
Στίχοι προσμονής για το απάντημα πριν το ξημέρωμα.Καλό βράδυ.

Νimertis είπε...

fractal καλημέρα... αναρωτιέμαι πως μπορεί κανείς να ολοκληρώσει ποτέ την επίκλησή του στο... άπειρο...
------------------------------
Ρένα χαίρομαι πολύ που είσαι εδώ... στίχοι προσμονής αλλά και επίκληση ψυχής σε μια νύμφη που φαντάζει τρομακτική αλλά έχει τις ανταύγειες της αθανασίας...