tag:blogger.com,1999:blog-6227058939982785984.post7262922110950886382..comments2024-02-19T19:24:52.802+02:00Comments on Περιοχή Μ: Νimertishttp://www.blogger.com/profile/03300624967594485158noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-6227058939982785984.post-9383440609697801452010-02-27T21:18:11.201+02:002010-02-27T21:18:11.201+02:00Αγαπημένη μου φίλη Βάσω, τη ταινία αυτή την θυμάμα...Αγαπημένη μου φίλη Βάσω, τη ταινία αυτή την θυμάμαι έντονα κι εγώ καθώς είναι μια από τις ρεαλιστικότερες καταγραφές των τελευταίων ημερών τόσο του Χίτλερ όσο και του Βερολίνου αλλά, δυστυχώς όχι και του Πολέμου... ο πόλεμος πτώση δεν έχει γνωρίσει... δεν μου αρέσουν οι ανέξοδες ηθικολογίες αλλά στην ανθρώπινη περιοχή δράσεων ανήκει και αυτό το σκοτεινό παραλήρημα που, λένε κάποιοι, είναι προϋπόθεση του φωτός... θεωρίες και αναλύσεις εκ των υστέρων... όπως ορθά λες, νικητές και νικημένοι δεν υπάρχουν... αλλά υπάρχουν και τα εσωτερικά Βερολίνα και με αυτά κάποια μέρα αναμετριέται κανείς θέλει δε θέλει... την καλησπέρα μου!Νimertishttps://www.blogger.com/profile/03300624967594485158noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6227058939982785984.post-51990776916918168762010-02-27T19:22:39.741+02:002010-02-27T19:22:39.741+02:00Αγαπητέ μου nimerti διαβάζοντας αυτό το κείμενο σο...Αγαπητέ μου nimerti διαβάζοντας αυτό το κείμενο σου ένιωσα τα ίδια συναισθήματα που ένιωσα πριν από αρκετό καιρό όταν είδα την " ΠΤΩΣΗ " του σκηνοθέτη ΟΛΙΒΕΡ ΧΙΡΣΜΠΙΓΚΕΛ που αναφέρεται στις τελευταίες μέρες του Χίτλερ με σκηνές από την κατάσταση στους δρόμους του Βερολίνου,με παιδιά να πεθαίνουν και τους στρατιώτες να βρίσκονται σε πανικό,όταν ο Κόκκινος Στρατός προχωρούσε στο Βερολίνο και τα χιτλερικά στρατεύματα υποχωρούσαν αφήνοντας πίσω τους χιλιάδες νεκρούς...<br />Βλέποντας το δεν στο κρύβω ότι ένιωσα αφάνταστη λύπη ...γιατί για μένα δεν υπάρχουν νικητές και νικημένοι...παρά μονάχα γυναικόπεδα που βιάζονται ,ακρωτηριάζονται ή πεθαίνουν από την πείνα<br />αλλά και στρατιώτες που πηγαίνουν στον πόλεμο όχι από προσωπική επιλογή τους αλλά γιατί πρέπει να υπακούσουν στις διαταγές ενός ηγεμόνα...<br />Ένας ηγεμόνας κατάφερε ένα ολόκληρο έθνος να το μετατρέψει σε θιασώτες του ρατσισμού , της ξενοφοβίας και του εθνικισμού,στοιχεία που δυστυχώς εξακολουθούν να υπάρχουν και να απλώνονται επικύνδυνα και στις σύγχρονες κοινωνίες...και αναρωτιέμαι πόσοι ακόμα τέτοιοι ηγεμόνες θα ακολουθήσουν;<br />Τα ίδια συναισθήματα ένιωσα nimerti διαβάζοντας και το δικό σου κείμενο ...αλλά και την ίδια αγωνία για το που οδηγούνται ίσως και πάλι οι λαοί...<br /><br />Επέτρεψε μου να σου πω ότι θεωρώ εξίσου υπέροχη την γραφή σου και στον πεζό λόγο!<br /><br />Καληνύχτα!Vaso Mpratakihttps://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6227058939982785984.post-6874282862939576032010-02-26T22:36:37.148+02:002010-02-26T22:36:37.148+02:00Δέσποινα καλησπέρα... κατ αρχάς να δηλώσω εντυπωσι...Δέσποινα καλησπέρα... κατ αρχάς να δηλώσω εντυπωσιασμένος από την έκταση του σχολίου σου αλλά και την κατάθεση της άποψής σου που τιμά τούτη την ανάρτηση... <br />μου έκανε αίσθηση και από εκεί ήθελα να ξεκινήσω μια φράση σου στο τέλος... "γιατί δυστυχώς εκτός από την ψυχή όλα τα άλλα είναι φθαρτά"<br />προσωπικά δεν μπορώ να αφορίσω με αυτή τη βεβαιότητα ότι η ψυχή -ό,τι και αν εννοεί τελικά ο καθένας- είναι αθάνατη, πως δεν είναι τμήμα του φθαρτού που σαρκώνεται... άρα, τι να σώσουμε και κει;<br />το τελευταίο καιρό, κάθε τι που έχει σχέση με την Γερμανία ήρθε ξανά στην επικαιρότητα... βγήκαν από τα σεντούκια οι αναμνήσεις, τα βιώματα και οι βρικόλακες ζωντάνεψαν... κατά σύμπτωση τούτη η ανάρτηση απέκτησε και επικαιρότητα...<br />συμφωνώ με αυτό που γράφεις ότι το καλό και το κακό ενυπάρχουν στον καθένα...αλλά κυρίως μου άρεσε το<br />"Μάθαμε στα παιδιά να αγαπούν το παιχνίδι και την ένταση του πολέμου"... καταλαβαίνει άραγε κανείς τι ανέμους σπέρνουμε μ'αυτό το τρόπο και τι θύελλες θα θερίσουμε;<br />γενικά προσυπογράφω τις σκέψεις σου φίλη μου Δέσποινα και σε ευχαριστώ θερμά έτσι κι αλλιώς που αφιέρωσες χρόνο για να διαβάσεις τη ταπεινότητά μου... να σαι καλά!!Νimertishttps://www.blogger.com/profile/03300624967594485158noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6227058939982785984.post-87584557343557294592010-02-26T21:45:16.655+02:002010-02-26T21:45:16.655+02:00Πάντα όταν σκεφτόμουν κάτι μου άρεσε να γυρίζω πίσ...Πάντα όταν σκεφτόμουν κάτι μου άρεσε να γυρίζω πίσω να το πιάνω από την αρχή <br />Να μπω βαθιά ..να κανω τομή και να φτάνω στο κουκούτσι η δυνατόν να σπάσω το κέλυφος και να μπω πιο βαθιά ακόμα..<br />Προσπερνώ την οικογένεια, το σχολείο ,την εκκλησία ,την πόλη ,το κράτος, τα έθνη ,τους λαούς ,τους ξεγυμνώνω και φτάνω στο χώμα και στο νερό …στη λάσπη…<br />Ένα μεγάλο μεγάλο ‘’εγώ ‘’ και τίποτε παραπάνω..<br />Φταίει η δίψα για δύναμη..<br />Το μίσος που επικρατεί μέσα στην ύπαρξη του ανθρώπου, που συνδέεται οπωσδήποτε και με τις επιθετικές του βλέψεις, καθώς επίσης και με τον πλούτο και την κυριαρχία<br />Οι πολιτισμοί των ανθρώπων είναι προϊόντα πολέμων και οι ιστορικοί φέρουν την δική τους ευθύνη .. γράφοντας από την δική τους σκοπιά πάντα παραποιώντας πολλές φορές την ιστορία<br />Και ξεκινάει από το παιδί <br />Η σάτιρα κατά της βίας , του πολέμου και της επιθετικότητας είναι το κεντρικό θέμα σε πολλά παραμύθια . Μάθαμε στα παιδιά να αγαπούν το παιχνίδι και την ένταση του πολέμου. <br /><br />Όταν ένα πρόσωπο, μια χώρα, ένας πληθυσμός ή μια εθνότητα θεωρείται ότι ενσαρκώνει το καλό και ο αντίπαλός του το κακό, τότε ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για κάθε λογής βιαιότητα για κάθε λογής βαρβαρότητα. Ακόμη χειρότερα, όταν και οι δύο πλευρές σε μια αντιπαράθεση δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα είναι πεπεισμένες ότι ενσαρκώνουν οι ίδιες το καλό και οι αντίπαλοί τους το κακό, τότε καθίσταται θεμιτό κάθε απάνθρωπο μέτρο. Δεν υπάρχουν καλά και κακά πρόσωπα, ομάδες, έθνη. Υπάρχουν μόνο καλές και κακές πράξεις, ενέργειες και αποφάσεις. Με άλλα λόγια το καλό και το κακό ενυπάρχει στον καθένα. Καλά και κακά στοιχεία μπορεί να ανακαλύψει κανείς σε κάθε πρόσωπο ή σύνολο προσώπων.<br />Δεν θα αλλάξει κάτι όσο κρύβουμε μέσα μας το θηρίο …μακάρι σαν άτομα να ξεκινούσαμε <br />Να αγαπούσαμε τον εαυτο μας πρωτα και τον συνανθρωπο μετά …<br />η φράση σου ''πόσα εσωτερικά Βερολίνα θέλουμε για να μάθουμε, να συνειδητοποιήσουμε, να περάσουμε την όχθη του σκότους και να βρεθούμε στο φως...'' με άγγιξε βαθύτατα και ναι πρέπει επιτέλους να συνθηκολογήσουμε και να μάθουμε πως πέρα από το καταραμένο ''εγώ ''<br />υπάρχει και η άλλη φωτεινή εσωτερική πλευρά γιατί δυστυχώς εκτός από την ψυχή όλα τα άλλα είναι φθαρτά....ας σώσουμε την ψυχή μας λοιπόν.....<br />πάντα υπέροχος ο λόγος σου <br />χάρηκα που πέρασα <br />να είσαι πάντα καλά <br />καλό βράδυΔέσποινα Γιαννάκουhttps://www.blogger.com/profile/13775587433579367455noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6227058939982785984.post-52369287678728461062010-02-24T03:18:16.083+02:002010-02-24T03:18:16.083+02:00αγαπημένη μου Γκούφη... άγγιξες με το υπέροχο δοξά...αγαπημένη μου Γκούφη... άγγιξες με το υπέροχο δοξάρι της ψυχής σου τη νότα που έλειπε... κι όμως, αισθάνομαι πως σε κάποιες περιοχές του ειναι, χρειάζεται ένας αληθινός... βομβαρδισμός αλήθειας για να ανασάνει το φως...Νimertishttps://www.blogger.com/profile/03300624967594485158noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6227058939982785984.post-76000847393791395712010-02-24T03:15:08.763+02:002010-02-24T03:15:08.763+02:00Πόσα ακόμα Βερολίνα φίλε μου;
Πόσα ακόμα;
ξέρεις, ...Πόσα ακόμα Βερολίνα φίλε μου;<br />Πόσα ακόμα;<br />ξέρεις, η όμορφη ανάλυσή σου την οποία διάβασα και ξαναδιάβασα, με ωθεί να εξομολογηθώ κάτι... δεν ξέρω γιατί αλλά από πολύ νέο με συνήρπαζε, με μαγνήτιζε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και ειδικά, οι τρομερές μάχες στις μεγάλες πόλεις... Λένινγκραντ, Στάλινγκραντ, Χάρκοβο, Κένινσμπεργκ, Βερολίνο... ειδικά τούτο... η πτώση της πρωτεύουσας της μεγάλης Μέλαινας Αυτοκρατορίας που οραματίστηκε όχι μονάχα ο Χίτλερ αλλά και μια σειρά από Μαύρα Ιερατεία, σκοτεινές δυνάμεις της ανθρωπότητας, ηγέτες αλλά και εκτελεστές νοσηρών σχεδίων... όμως, οι ερειπωμένες πόλεις, οι παρανοϊκές οδομαχίες, η ασύλληπτη εμμονή για ένα μέτρο γης, το πάθος και η τρέλα ενός πολέμου που ήδη είχε εκφυλιστεί σε μια αδιανόητη ανθρωποσφαγή άνευ προηγουμένου... με σοκάριζαν, με τσάκιζαν, με έκαναν να αναρωτιέμαι άπειρες φορές για όλους μας... <br />για πόσα είμαστε ικανοί;<br />για πόσες εκατόμβες, για πόσες θηριωδίες, για πόσες φρικαλεότητες...<br />και τι μαθαίνουμε τελικά... πόσα ισοπεδωμένα εσωτερικά Βερολίνα θέλουμε για να μάθουμε, να συνειδητοποιήσουμε, να περάσουμε την όχθη του σκότους και να βρεθούμε στο φως...<br />τι άλλο πρέπει να συμβεί;<br />τι πρέπει να δούμε;<br />τι χρειάζεται να βιώσουμε πλέον;<br /><br />και γιατί ξεχνούμε φίλε;<br />πως μπορούμε να ξεχνούμε;<br />πως μπορούμε να ζούμε στη λήθη;<br />δεν έχει σταματήσει τούτη η βομβαρδισμένη πόλη που έγινε φέρετρο χιλιάδων ανθρώπων και πεδίο άσκησης των πιο αβυσσαλέων ενστίκτων του ανθρώπου να με στοιχειώνει...<br /><br />για να είμαι έτοιμος...<br />για να είμαι κάποτε έτοιμος...<br />να μπορέσω κάποτε να ορθώσω ανάστημα στο δικό μου Βερολίνο και να το υπερβώ...<br />μέσα στα χαλάσματα του εαυτού μου δεν έχω άλλο φως παρά μονάχα της παιδικότητάς μου... να τραγουδάω σκοπούς της νιότης μου, τότε, που δεν αναρωτιόμουν αν είμαι φάλτσος ή είμαι γοητευτικός...<br />παλεύοντας να γοητεύσουμε τον χρόνο, αγνοήσαμε την προβολή του στο είναι μας...<br />και έτσι, πέρασαν όλα τα άρματα της φθοράς και της άρνησης πάνω από τα κορμιά μας...<br />αιμορραγούμε στη σκοτεινή μας κρύπτη αλλά... θα συνθηκολογήσουμε κάποτε...<br />επιτέλους, να συνθηκολογήσουμε...<br /><br />όσο το φοβόμαστε, τόσο ο πόλεμος θα διαρκεί...<br />μέσα στη φωλεά του Απρόσωπου, κανείς δεν ξέρει αν τέλειωσε το μακελειό...Νimertishttps://www.blogger.com/profile/03300624967594485158noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6227058939982785984.post-79279661340431820632010-02-23T23:00:41.451+02:002010-02-23T23:00:41.451+02:00Είτε πεθαίνοντας στο Βερολίνο
είτε πενθώντας εδώ κ...Είτε πεθαίνοντας στο Βερολίνο<br />είτε πενθώντας εδώ και παντού,<br />"όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον<br />είμαστε κιόλας νεκροί."goofyMAGOUFHhttps://www.blogger.com/profile/09716072272926744389noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6227058939982785984.post-31894153208554360172010-02-23T02:00:00.385+02:002010-02-23T02:00:00.385+02:00εμεις οι "καλοι", εσεις οι "κακοι&q...εμεις οι "καλοι", εσεις οι "κακοι", εμεις αγωνιζομαστε για ιδεες, εσεις ειστε οι παραφρονες, εμεις σκοτωνουμε ανθρωπιστικα, εσεις σκοτωνετε απανθρωπα, εμεις μαχομαστε για το δικιο, εσεις για το αδικο, εμεις οταν σκοτωνουμε το κανουμε για την ελευθερια , εσεις οταν σκοτωνετε το κανετε για την σκλαβια, <br />εμεις ειμαστε ανθρωποι που προσκαιρα γινομαστε κτηνη<br />εσεις ειστε απλως κτηνη<br /><br />εμεις, εσεις, εσεις , εμεις, στη μεση ο καθενας μας,<br />μια ψυχη που λαχταραει ν αγαπησει, να μοιραστει ,να γελασει, να κλαψει ,ν αγκαλιασει, ν αγκαλιαστει, ν ακουσει ,να τραγουδησει ,να μαθει, να πει, να εργαστει, να ζησει, να εξελιχθει, να υπαρχει<br /><br />ο παραλογισμος , η ωμοτητα, σ ολο της το αποτροπαιο μεγαλειο, <br />αλλες φορες εκδηλωνεται φωναχτα και με οπλα<br />αλλες φορες υπουλα ,υποκωφα , υπογεια, <br />αλλες φορες μας τρανταζει συθεμελα<br />αλλες φορες την προσπερναμε αδιαφοροι ταχα<br />την κουβαλαμε στο πετσι μας<br />εμεις τα πολιτισμενα κτηνη<br /><br />μενει ανεγγιχτη μεσα μας μια νησιδα φωτος, τρυφεροτητας, συμπονοιας, <br />αληθινου σμιξιματος<br /><br />ανηκουμε σε γενια που δε γνωρισε πολεμο, κι απορω με την ευκολια που καποιοι τον επικαλουνται<br />ξεχνωντας τον αλλον πολεμο της καθε μερας,<br />λιγοτερο φριχτος ισως μα πολεμος κι αυτος<br /><br />μας χωριζει ειπε καποιος μολις ενα βημα απ την αβυσσο, αυτη ειναι ολη κι ολη η αποσταση, <br />και μεσα μας ενα παιδι που κανουμε τα παντα να το φιμωσουμε,<br /><br />δε ξερω καλε μου φιλε , ταχω χαμενα, τι ειναι, τι μπορει να ειναι αυτο που θα μας κανει πραγματικα ανθρωπινους, <br />υπαρχει κατι τετοιο;<br />η μηπως το να εισαι ανθρωπος σημαινει να εισαι και κτηνος μαζι;<br /><br /><br />υπεροχη η γραφη σου , πολυδιαστατη και σαφης,<br />απλη , βαθια , αισθαντικη,<br />καποιου ειδους καθαρση υπαρχει στην καταληξη της ιστοριας, οχι αμεσα ορατη ισως,<br />θαθελα να πιστευω πως υπαρχει, <br />σα να λες πως αυτα που χρειαζομαστε για να ζησουμε ειναι λιγα ,απλα κι αληθινα, πως ισως στο βαθος μας αυτα που μας ενωνουν ειναι πιο ουσιαστικα απ αυτα που μας χωριζουνλογια εικονες τραγουδιαhttps://www.blogger.com/profile/13073661248843829916noreply@blogger.com